စစ္အစိုးရ၊ လက္ရွိအစိုးရႏွင့္ NLD လႊတ္ေတာ္တက္ေရး

စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အေနျဖင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းျဖစ္တိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ ထုတ္ေလ့ရွိသည္ကို အထူးအေထြ မတင္ျပလိုေတာ့ပါ။ သို႔ေသာ္ အတိတ္ကသမိုင္းေၾကာင္းမ်ားကို ဆင္ျခင္ၿပီး NLD ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ရန္ စာေရးသူ သိရွိခ့ဲသမွ် တင္ျပအပ္ပါသည္။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ (ဓါတ္ပံု - photayokeking.org)

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားၿပီး စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳထားေသာ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးပါတီ (တစည) ႏိုင္လိမ့္မည္ သို႔မဟုတ္ အျပတ္အသတ္ မ႐ံႈးႏိုင္ဟု စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား တြက္ခ်က္ကာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးခ့ဲေသာ္လည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) အျပတ္အသတ္ႏိုင္ခ့ဲသျဖင့္ NLD အာဏာရွိလာလွ်င္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ရေတာ့မည္ဟု စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးငယ္တို႔ စိုးရိမ္ခ့ဲၾကသည္။

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအတြင္း ျပႆနာႀကီးငယ္မ်ား ရွိခ့ဲရာ ေနာက္ဆုံး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေစာေမာင္ကို အလစ္အငိုက္ယူ တိ္တ္တိတ္ဖယ္ရွားခ့ဲၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ ဦးေဆာင္သည့္ တင္းမာေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမ်ားစု ေနရာယူခ့ဲၾကသည္။ အာဏာရၿပီး မၾကာမီ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပမည္ဟု ေၾကညာကာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ NLD အႏိုင္ရမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈခ့ဲသည္။ ထို႔ေနာက္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားျခင္းခံေနရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို NLD မွ ထုတ္ပယ္ေပးေရးႏွွင့္ NLD အမ်ိဳးသားညီလာခံ တက္ေရာက္ေရး NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား စည္း႐ုံးရန္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအား တာဝန္ေပးခ့ဲသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါဝင္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရး ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ လက္ရွိဖြဲ႔စည္းပုံကို ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွစ၍ ေရးဆြဲခ့ဲသည္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ စစ္ဗိုလ္မ်ား ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးအသင္းကို ဖြဲ႔စည္းခ့ဲသည္။

တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မ်ား အပါအဝင္ NLD ကို စစ္အစိုးရ၏ လက္ကိုင္တုတ္မ်ားျဖစ္သည့္ လူထုလူတန္းစားအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသားညီလာခံအတြင္း ဝိုင္းဝန္းဖိအားေပးၿပီး စစ္တပ္ျဖစ္ခ်င္ေသာလမ္းကို ေလွ်ာက္ခုိင္းခ့ဲပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးခ့ဲရၿပီး ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ NLD အမ်ိဳးသားညီလာခံမွ ထြက္ခ့ဲရၿပီးေနာက္ စစ္အာဏာရွင္တို႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို ရပ္စဲခ့ဲရေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ NLD ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သူမွန္သမွ်ကို နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ဖိအားေပးရန္ ႏႈတ္မိန္႔ေပးခ့ဲၿပီး NLD ကို မ်ိဳးျပဳတ္ေအာင္ ေျခမႈန္းခ့ဲၾကသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ထိန္းခိုင္းခဲ့ၿပီး မရသည့္အဆုံးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားရန္ အမိန္႔ေပးခ့ဲသည္။

၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံအေနျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ၊ ကေလးစစ္သား အသုံးျပဳမႈ အဓမၼ လုပ္အားေပးခိုင္းမႈ၊ အဓမၼ ေရႊ႕ေျပာင္းေနရာခ်ထားမႈ၊ စစ္သားမ်ားအား မုဒိန္းျပဳခြင့္လိုင္စင္ေပးမႈ ဆြဲခ်က္မ်ားျဖင့္ ကုလသမဂၢတြင္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးရန္ တင္ျပခ်က္မ်ား ရွိလာသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ ျမန္မာ့အေရးကိစၥသည္ ေရးပန္းစား ေပၚလြင္ထင္ရွားလာခ့ဲသည္။ အဆိုပါအေရးကိစၥကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထား၍ မရမွန္း စစ္အာဏာရွင္ႀကီး ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ ထိုစဥ္အခ်ိန္က ကမာၻ႔အာဏာရွင္ႀကီးမ်ား တဦးၿပီးတဦး က်ဆုံးေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွစ၍ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ျပန္လည္ ခ်ဥ္းကပ္ရန္ႏွင့္ တၿပိဳင္တည္းမွာပင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအား ခ်ဥ္းကပ္ေရး မဟာဗ်ဴဟာကို စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမွ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအား တာဝန္ေပးခ့ဲျပန္ပါသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ DCI Lobby Group ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သိန္းခ်ီေပး၍ ငွားရမ္းခ့ဲၿပီး အျခားတဘက္တြင္လည္း ျမန္မာျပည္သူလူထုအတြက္ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တစားပြဲတည္းထိုင္ ထမင္းစားခ့ဲၾကသည္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာအစိုးရမွ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ေယာက္ကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔ ေစလႊတ္ခ့ဲၿပီးေနာက္ ေမလတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ျပန္လည္လႊတ္ေပးခ့ဲသည္။ ထိုက့ဲသို႔ေသာ နည္းနာကိုသုံး၍ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ကုလသမဂၢကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အဆင္ေျပသေယာင္ ျပသခ့ဲသည္။

သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ျမန္မာျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမႈ၊ အားကိုးယုံၾကည္မႈသည္ စစ္အာဏာရွင္ႀကီး တြက္ဆသလို ေလ်ာ့မသြားဘဲ ပိုတိုးလာျခင္းေၾကာင့္ ၄င္း၏အစီအမံျဖစ္ေသာ ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း၏ အနာဂတ္ အႏၲရာယ္ရွိလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒု ဥကၠ႒ႏွင့္ အတြင္းေရးမႉးကို တာဝန္ေပးၿပီး ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံမႈျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အျပတ္ရွင္းရန္ အမိန္႔ေပးခ့ဲသည္။ သို႔ေသာ္ ကံအားေလ်ာ္စြာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ခ့ဲသည္။ လုပ္ႀကံေသာသူမ်ားကို အေရးမယူသည့္အျပင္ ရာထူးမ်ားပင္ တိုးေပးခ့ဲၿပီး လုပ္ႀကံရန္ ႀကိဳးပမ္းခံရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD ပါတီဝင္မ်ားကိုမူ လုံၿခံဳေရးအေရဆိုကာ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခိုင္းခ့ဲသည္။

ဒီပဲယင္းအေရးခင္းသည္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ ဝိုင္းဝန္း႐ႈတ္ခ်ခံရသည့္အျပင္ အေနာက္ႏိုင္ငံႀကီးမ်ား၏ ျပင္းထန္ေသာ ဖိအားေပးမႈမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ျဖစ္လာေသာအခါ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးသည္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ မ်က္ႏွာမျပရဲေတာ့ဘဲ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တာဝန္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔အား တာဝန္ယူေစၿပီး လမ္းစဥ္ ၇ ရပ္ ခ်မွတ္ေပးကာ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ဆက္ဆံရန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အမ်ိဳးသားညီလာခံတြင္ NLD ပါဝင္ေရး စည္း႐ုံးခိုင္းခ့ဲျပန္သည္။

ႏိုင္ငံတကာသို႔လည္း ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ရာဇာလီမွတဆင့္ အခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈရသေယာင္ သတင္းလႊင့္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာကို အခ်ိဳသတ္ခ့ဲသည္။ တဘက္တြင္လည္း ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္လိႈင္ ေခါင္းေဆာင္သည့္အဖြဲ႔ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႔ဆုံခ့ဲၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လည္လႊတ္ေပးေရး၊ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအား တနည္းနည္းျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳေပးေရး၊ ဖြဲ႔စည္းပုံ မူၾကမ္းပါ အေျခခံမူမ်ား ျပန္လည္ေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳေရး အစရွိသည့္အခ်က္မ်ားကို သေဘာတူညီမႈ ရခ့ဲသည္။ အဆိုပါ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို ေန႔စဥ္ တာဝန္ခံမ်ားမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအား တင္ျပၿပီး သေဘာတူညီမႈရယူခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသားညီလာခံျပန္မစမီ ရက္သတၱ တပတ္အလိုအထိ NLD ညီလာခံျပန္တက္ေရးမွာ ေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊလည္း သေဘာတူသည္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း လက္ခံေက်နပ္သည့္အတြက္ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေသခ်ာသေလာက္ရွိသည္။ ထိုအေတာအတြင္း တစုံတရာ အမွားအယြင္းမရွိရန္ စကားလုံး အသုံးအႏႈန္းမွအစ သတိထားရန္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအတြင္း သတိေပးမႈမ်ားရွိခ့ဲပါသည္။

သို႔ေသာ္ ရက္ပိုင္းအလိုတြင္ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမွေန၍ တာဝန္ခံမ်ားအား ေခၚယူၿပီး “မင္းတို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေျပာလိုက္၊ NLD အရင္ဆုံး အမ်ိဳးသားညီလာခံကို တက္ပါ၊ ၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ စဥ္းစားေပးမယ္လို႔” ဟု ျပန္လည္ျပင္ဆင္ ေျပာခိုင္းခ့ဲၿပီးေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အဆင္ေျပမႈ ပ်က္ျပားခ့ဲရသကဲ့သို႔ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ရင္းႏွီးခြင့္ရခ့ဲေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ႏွင့္ စစ္ေထာက္ေရးတဖြဲ႔လုံးလည္း ဘဝပ်က္ခ့ဲၾကသည္။ အျမတ္ရသြားသူမွာ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးျဖစ္သည္။ ထိုကာလအတြင္း ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းေၾကာင့္ ရခ့ဲေသာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားကို ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ေမ့ေပ်ာက္သြားေစခ့ဲသည္။

ယေန႔ အေျခအေနမ်ားကမူ ယခင္အခင္းအက်င္းမ်ားႏွင့္ မတူသည္မ်ားရွိသကဲ့သို႔ တူသည္မ်ားလည္း ေတြ႔ေနရသည္။ တူသည္မ်ားမွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD မပါလွ်င္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေရွ႕တိုး၍ မရျခင္းျဖစ္သည္။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႀကီး ျပျပ၊ လႊတ္ေတာ္ႀကီး ျပျပ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက လက္ရွိအစိုးရဟူ၍ ေခၚေခၚ၊ စစ္ဝတ္ခြ်တ္အစိုးရဟုသံုးသံုး လူလိမ္မ်ားဟုသာ သတ္မွတ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။

NLD ကို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ႏိုင္ေအာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ထားၿပီး ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲသည္။ အစိုးရဖြဲ႔ခ့ဲေသာ္လည္း ႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕၏ အသိအမွတ္ျပဳမႈကိုသာ ရခ့ဲၿပီး လူရာအသြင္း မခံရသည့္အျပင္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံႀကီး၏ အႏိုင္က်င့္မႈမ်ားကိုပါ ခံလာရပါသည္။ ဤအတိုင္း ဆက္သြားလွ်င္ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားက့ဲသို႔ ျပည္သူ၏ ဒဏ္ခတ္မႈကို ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ လူမ်ိဳးစုတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု တစိပ္တပိုင္း ၿပိဳကြဲသြားႏိုင္သည္ကို လက္ရွိအစိုးရ တြက္ခ်က္ခ့ဲသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၁ ႏွစ္လည္ပိုင္းေလာက္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႔ဆံုခ့ဲရသည္။ ထုံးစံအတိုင္း အစိုးရ အခက္အခဲေတြ႔လာလွ်င္ ေနာက္ဆုံး ဂ်ိဳကာ (Joker) ကို ထုတ္သုံးျခင္းသည္ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္၏ သီအိုရီပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ တူသည့္အခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။

မတူသည့္အခ်က္မ်ားမွာ ယခင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခ့ဲသည္မ်ားကို အေတာ္အတန္ လြတ္လပ္မႈ ေပးခ့ဲသည္မ်ား ေတြ႔ရသည္။ အထူးသျဖင့္ မီဒီယာမ်ားျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးမ်ားတြင္လည္း ပြင့္လင္းမႈမ်ား ရွိလာသည္။ တခ်ိဳ႕အမွားမ်ားကို ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမ်ားကိုယ္တိုင္ ဝန္ခံလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေခတ္ႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္မ်ား ေျပာင္းသုံးလာသကဲ့သို႔ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ကိုင္ၿပီး ဥပေဒအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေနပါသည္ဟု အသံေကာင္းဟစ္ေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ေနရသည္။ ျပည္သူအတြက္ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD တို႔ လႊတ္ေတာ္အဝန္းအဝိုင္းအတြင္း ဝင္လာေအာင္ တံခါးအသာ ဟေပးခ့ဲၿပီး အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနပါသည္၊ ေနာက္ျပန္မဆုတ္ပါဟု တဘက္မွ ေႂကြးေၾကာ္ေနသည္။ ထို႔အတူ တဖက္တြင္လည္း အင္အားႀကီးလာသည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံၾသဇာခံ မေရာက္ေစရန္ ကူညီေရးကိုလည္း ေလသံပစ္ခ့ဲသည္။

ယခုအခါ ျမန္မာအစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ စစ္ဝတ္ခြ်တ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အစိုးရကို ႏိုင္ငံတကာမွလည္း ယခင္ စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ားကို ေမ့ေပ်ာက္ၿပီး ခ်ီက်ဴးေထာပနာ ျပဳေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD အေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ကတႀကိမ္၊ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ကတႀကိမ္ ၊ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကတႀကိမ္ အလားတူျဖစ္စဥ္မ်ား ႀကဳံခ့ဲရၿပီးျဖစ္သည္။ ယခုတႀကိမ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ မဟုတ္ေသာ္လည္း ၄င္းလက္သပ္ေမြးထားခ့ဲေသာ တပည့္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ အေတြးအေခၚမ်ားမွာမူ သိပ္ေျပာင္းလဲလိမ့္မည္ဟု စာေရးသူမထင္ပါ။

ၿပီးခ့ဲသည့္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD အား ျပည္သူ၏ေထာက္ခံမႈကို အစိုးရက အားစမ္းၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ အႏိုင္ရ NLD အမတ္ ၄၃ ဦးသည္ အေၾကာင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ဒုကၡေရာက္သြားႏိုင္သသကဲ့သို႔ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းမ်ားလည္း အႏၲရာယ္ရွိလာႏိုင္၍ ယခုကတည္းက စကားလုံးအသုံးအႏႈန္း အေၾကာင္းျပ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD သည္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ၿပီး လက္ရွိအေျခအေနတြင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေစရန္ ပါတီတြင္း သေဘာထားသာမက တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္အတြင္းအျပင္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား၊ လူထုလူတန္းစား အဖြဲ႔စည္းမ်ား၏ အသံကိုလည္း အေလးတယူ နားေထာင္သင့္သည္။ ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံတကာ၏ အသံကိုလည္း နားစြင့္ၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ေစလိုပါသည္။ အားလုံးကမူ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းအမ်ားစုမွာ ဤကိစၥတြင္ မ႐ိုးသားသည္ကို သိေနၾကသည္။  မွန္ကန္ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္ေစရန္ ဆႏၵျပဳပါသည္။

(ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ေအာင္လင္းထြဋ္သည္ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕ရွိျမန္မာသံ႐ံုး၌ သံမႉးႀကီး စသည့္ တာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္အေမရိကန္၌ ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ ေတာင္းခံခဲ့သည္။) (ဧရာ၀တီ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)