ကိုုမိုုးသီး နဲ ့ ေန ့သစ္ အင္တာဗ်ဴး

( ျပီးခဲ့တဲ့ လ က ပီနန္းဆရာေတာ္ဘုုရားၾကီးကုုိ နယူးေယာက္မွာ ဖူးေတြ ့ ခဲ့စဥ္က )

 

ေန ့သစ္- ကိုုမိုုးသီးခင္ဗ်ား ကိုု ေအာင္မိုုး၀င္း ဆိုုတဲ့သူက တိုုက္ခိုုက္ထားတယ္။ ေငြကိစၥ၊လူသတ္မႈကိစၥနဲ ့ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းကိုု သိေနတဲ့က်ေနာ္တိုု ့က စိုုးရိမ္တယ္။ ကိုုမိုုးသီးရဲ ့ သမိုုင္းေၾကာင္းကိုုေလးစားတဲ့ သူေတြက စိုုးရိမ္မကင္းနဲ ့က်ေနာ္တုုိ ့ကိုုေမး လာၾကတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့အခုုကာလက ခင္ဗ်ားက တိုုင္းျပည္ျငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ၾကိဳးပန္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ကာလဆိုုေတာ့ ဒါကိုု မနာလိုုတဲ့သူေတြရိွေနတဲ့အဖ်က္အေမွာက္ေတြရိွေနတယ္။ ဒီကိစၥေတြကိုု ခင္ဗ်ားဘာျပန္ေျပာခ်င္သလဲ။

မိုုးသီး- ေၾကးစည္သံၾကားေတာ့ေခြးေတြအူတာေပါ့ေလ။ ေကာင္းမႈကိုုသာဓုုမေခၚနိင္ဘူးေပါ့။ေခြးေဟာင္တိုုင္းထၾကည့္ရင္ အိပ္ေရး ပ်က္ယံုုရိွမေပါ့။ ကဲပါေလ လိုုရင္းပဲေျပာၾကတာေပါ့။ပီနန္ဆရာေတာ္ဘုုရားၾကီးက က်ေနာ္ကိုုသိပ္ခ်စ္ခင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ သူကိုုေလးစားၾကည္ညိဳတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီး ကိုုေလးစားၾကည္ညိဳရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ဆရာေတာ္ဘုုရားၾကီးရဲ ့ အျမင္က်ယ္ တဲ့့ တိုုးတက္တဲ့ အျမင္ေတြကိုု တခါဖူးတိုုင္းတခါၾကားရတယ္။ ဟိုုတေလာက က်ေနာ္ တိုု ့နယူးေယာက္ကမိတ္ေဆြတေယာက္ နဲ ့ဆြမ္းကပ္ျဖစ္ေသးတယ္။

 

၂၀၀၇ ခုုနစ္သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈၾကီးျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္ကိုုပီနန္လာဦးဆိုုလိုု ့က်ေနာ္သြားရပါတယ္။ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ။ ဘာေတြလုုပ္ေန လဲေမးမယ္။ က်ေနာ္ျပန္လည္တင္ျပခဲ့တယ္။

 

သူက ရံပံုုေငြလွဴ ဒါန္းပါတယ္။ ေငြဘယ္ေလာက္လွွဴ သလဲ ။ ဒီေငြေတြကိုု က်ေနာ္က အဖြဲ ကိုု ျပန္အပ္ရပါတယ္။ အဖြဲ ့ကေတာ့ People Action Committee –PAC လိုု ့ေခၚပါတယ္။ 

 

တျခားလူေတြလည္းအမ်ားၾကီးပဲ က်ေနာ္တုုိ ့ကိုုေပးၾကတယ္။ လ်ဴၾကတယ္။

ဘဏ္ေရးမႈေတြျဖစ္တဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဇ၀န၊ ေဒါက္တာလြမ္းေဆြ၊ မၾကည္ၾကည္ခင္ တိုု ့ကိုုေမးနိင္ပါတယ္။ အဖြဲ ့ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုုသံဒုုတ္၊ကိုုမင္းေဇာ္၊ ေစာလံုုလံုု တိုု ့ကိုုေမးရင္ သိနိင္ပါတယ္။ ေဒါက္တာလြမ္းေဆြ ဘေလာက္တိုု ့အီးေမးလ္တိုု ့လဲလူတိုုင္းသိေနတာပဲ လွမ္းေမးလိုုက္နိင္ပါတယ္။ ဒီရဲေဘာ္ေတြကအလြန္ စိတ္ခ်ရတဲ့ရဲေဘာ္ေတြပါ။ ေငြေတြက်န္ေသးတယ္လုုိ ့ေတာင္သိရတယ္။

ကိုုေဌးနိ္င္ ကိစၥကိုုသူကိုုတာ၀န္ယူထိမ္းသိမ္းၾကရတဲ့ ကိုု၀င္းနိင္ဦး၊ကိုုဆလိုုင္း၊ကိုုေက်ာ္ကိုုကိုု၀င္း တိုု ့ကိုု ေမးျမန္းနိင္ၾကပါတယ္။ တျခားရဲေဘာ္ေတြလဲအမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္။ က်ေနာ္လည္းသတ္ဖိုု ့အမိန္ မေပးဘူး။ ဒီရဲေဘာ္ေတြကလဲ ဒီလိုုမ်ိဳးမလုုပ္ဘူး။ သူတိုု ့ရဲ ့ ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့အရည္အေသြးေတြကိုုသူတိုု ့နဲ့ရင္းႏွီးတဲ့သူတိုုင္းသိၾကပါတယ္။ေတာ္ထဲမွာကိုုယ္ကိုုသတ္ေသတဲ့ရဲေဘာ္ေတြ ၄ ၊ ၅ ေယာက္ေလာက္ရိွပါတယ္။ လူဟာအက်ဥ္းအၾကပ္ထဲၾကသြားတဲ့အခါမွာ ျဖစ္တတ္ေလ့ရိွတာေတြပါ။

က်ေနာ္တုုိ ့ေတာ္လွန္ေရးလုုပ္ခဲ့ၾကရတာပဲဗ်ာ။ဘယ္သူကိုုမွာလာၾကလုုိ ့ က်ေနာ္တိုု ့မေခၚခဲ့ၾကဘူး။ ကိုုယ္အသိစိတ္နဲ့ကိုုယ္ လာတယ္။ေတာ္လွန္ေရးတရပ္မွာဘာေတြၾကံဳနိင္တယ္။ ဘာေတြျဖစ္နိင္တယ္ဆိုုတာ အားလံုုးသိၾကတာပဲ။ နိင္ငံတကာေတာ္ လွန္ေရးသမိုုင္းေတြကိုုၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ကိုုစိုုးစိုုး၀ါး၀ါးေတြျဖစ္ၾကေလ့ရိွတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးတိုု ့ရဲ ့ မိခင္ၾကီးျဖစ္တဲ့ျပင္သစ္ေတာ္ လွန္ေရးၾကီး ကေန အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရး၊ ရုုရွားအလယ္၊ တရုုပ္၊ဗီယက္နမ္၊

အားလံုုးဟာေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ၾကရတယ္။

ညီအကိုုခ်င္းေတာင္သတ္ခဲ့ၾက၊သားအဖခ်င္းသတ္ခဲ့ၾကတာေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ The revolution devours its own children လိုု ့ေတာင္ ဆိုုစကားအျဖစ္က်န္ရစ္ခ့ဲတယ္။ က်ေနာ္ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွာ အဖိတ္အစင္တေယာက္ျဖစ္ ခဲ့တယ္။က်ေနာ္မွာတာ၀န္ရိွတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့က်ေနာ္တိုု ့သတ္ဖိုု ့အမိန္မေပးခဲ့ဘူးဆိုုတာ ရဲေဘာ္တိုုင္းသိတယ္။ ကိုုယ္လိပ္ျပာ ကိုုယ္လံုုဖိုု ့အေရးၾကီးတယ္။

က်ေနာ္ဘ၀မွာ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္ ့ေထာက္လွမ္းေရး အုုပ္စုုေတြနဲ ့ ခင္းခဲ့ရတဲ့စစ္ပြဲကအရွည္ၾကာဆံုုး အခက္ခဲဆံုုး။ သူတိုု ့က်ေနာ္ကိုုတိုုက္ခိုုက္တာမွာရစရာမရိွဘူးေတာ္လွန္ေရးၾကီးကိုု အစအဆံုုးမမွီတဲ့ကေလးေတြ၊ တခ်ိဳ ့လူေတြေတာ့ ဒါေတြကိုုမသိၾကဘူးေပါ့။ အခုုေခတ္လိုု ေဖစ္ဘုုတ္မေပၚေသးဘူး။ အင္တာနက္မီဒီယာမေပၚေသးဘူး။ ျမက္ခင္းသစ္ဆိုုတဲ့ မဂဇင္းကိုု ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္ ့ကိုုတိုုင္းဦးေဆာင္ျပီး ၾကီးၾကပ္ထုုတ္ေ၀တယ္။ ဒီထဲမွာ က်ေနာ္ကိုု တိုုက္ခိုုက္ထား တာေတြကလူသတ္ေကာင္၊မုုဒိန္းေကာင္၊ မိန္းမလိုုက္စားသူ၊ ေငြအလြဲသံုုးစား စတာေတြေပါ့ ။ 

 

ဓါတ္ပံုုေတြကာတြန္းေတြေ၀ေ၀ဆာဆာေပါ့။ ဒီစာအုုပ္ကိုုလစဥ္ထုုတ္တယ္။ ေ၀တယ္။အေမရိကန္နဲ့အဂၤလန္ က တခ်ိုု့ ဖုုန္းၾကီးေက်ာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မွာေတာင္ဒီစာအုုပ္ေတြကိုု ျဖန္ ့ေ၀ေပးၾကတယ္။ အသံလြင့္ဇတ္ေတြလုုပ္တယ္။က်ေနာ့္ကိုု လူဆိုုးေနရာထားျပီး ရုုပ္ရွင္ နွစ္ကားရိုုက္တယ္။ တကားက ပါပီမဆိုုတဲ့ကားက်ေနာ္ေလးစားတဲ့ ခ်စ္ခင္တဲ့ စိုုင္းထီးဆိုုင္ က်ေနာ္ကိုုတိုုက္ခိုုက္တဲ့အထဲမွာ ၀င္ျပီး၀ါဒျဖန္ ့ေပးခဲ့ရေသးတယ္။ က်ေနာ္သူကိုုေမတၱမပ်က္ပါဘူး။

ငယ္ငယ္က ရုုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ညြန္ ့၀င္းကိုု က်ေနာ္သေဘာက်တယ္။ သူရိုုက္တဲ့ဗန္တိုုလူေလးနဲ့သူဇာ ဆိုုတဲ့ဇတ္ကားကိုု ခုုထိမွတ္မိေသးတယ္။ ၈၈ ျဖစ္ေတာ့ သူက လူထုုဖက္မရပ္တည္ဘူး။ ေက်ာင္းသားေလးေတြသူ ျခံထဲ၀င္ပုုန္းတာကိုု ေမာင္းထုုတ္ တယ္။ကေလးေတြအဖမ္းခံရ အနိပ္စက္ခံရေတြျဖစ္ကုုန္တယ္။ ေနာက္ေတာ ့ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္ ့က စည္းရံုုးျပီး သူကိုုရုုပ္ရွင္ရိုုက္ခိုုင္းတယ္။ လူဆိုုးၾကီး မိုုးသီး ကိုု သူကဦးေဆာင္ျပီးနိမ္နင္းတယ္။ 

 

ရုုပ္ရွင္ ထဲမွာ ညြန္ ့၀င္း ျပစ္လိုုက္တဲ့က်ည္ဆံနဲ ့က်ေနာ္ကေသ၊အေလာင္းေရထဲေမ်ာ္ေပါ့။ က်ေနာ္ညြန္ ့၀င္းကိုုေမတၱာမပ်က္ ပါဘူး။ ျပည္သူကေတာ့သူကိုုမုုန္းသြားတယ္။

က်ေနာ္တိုု ဘ၀မွာ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္ ့နဲ ့ အျပန္အလွန္ စစ္ခင္းတဲ့ပြဲကအခက္ခဲဆံုုးပဲ။ သူလက္ခ်က္နဲ ့ ေအဘီကြဲ၊ ကရင္ႏွစ္ဖြဲ ့ကြဲ ။မနပုုေလာက်ဆိုုေတာ့က်ေနာ္သူကို ကိုုင္တြယ္ဖိုု ့ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကတယ္။ ၄ ႏွစ္ေလာက္ခ်ိန္ယူလုုပ္ခဲ့ၾကတာ။သူအဖမ္းခံရေထာင္က်၊ သူတဖြဲ့လံုုးေခြးေျပး၀က္ေျပးေျပးခဲ့ရတယ္ဆိုုတာ နည္းနည္းေႏွာေႏွာေအာင္ပြဲလား။

အေမရိကန္ က အသင္းေတာ္ၾကီးတခုုကလဲ ေငြကူရွာပါတယ္။ တန္ျပန္စစ္ဆင္ေရးလုုပ္ခဲ့ရသေပ့ါ။ တခ်ိန္ၾကရင္ေတာ့အေသးစိတ္ ကိုု က်ေနာ္စာအုုပ္ေရးပါမယ္။

တခါ မနပုုေလာက်သြားေတာ့။ က်ေနာ္တိုု ့တပ္ေတြဟိုုး ျမန္မာျပည္ေတာင္ပိုုင္းကိုုဆုုတ္ရတယ္။ ၉ ၅ ခုုနစ္ေလာက္ေပ့ါ။ ရဲေဘာ္ ၃ ေထာင္ေလာက္။စားစရာရိကၡာကုုန္သြားတယ္။ ေတာၾကီးကေတာေတာနက္တယ္။ ေသမင္းေတာင္မေတြ ့နိင္ေတာ့ဘူးလိုု ့ရဲေဘာ္ေတြေျပာၾကတယ္။ မိုုးကေကာင္းလုုိက္တာ တနစ္လံုုးရြာေနတယ္။ ဆင္ရိုုင္းေတြအေကာင္တေထာင္ေက်ာ္ရိွတယ္။က်ားေတြလဲရိွတယ္။ က်ေနာ္တိုု ့ဒီေနရာကိုုေရာက္သြားတယ္။ ေတာထဲမွာ ျပန္လည္အသက္ရွင္နိင္ဖုုိ ့ ပင္လယ္ထဲမွာစစ္ဆင္ေရး စလုုပ္ရတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ ငါးခိုုးဖမ္းေနတဲ့ ထိုုင္းငါးဖမ္းေလွေတြကိုု ဓျမတိုုက္ၾကရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုုပ္ငန္းမွာဆိုုမားလီးယားေတြက က်ေနာ္တိုု ့ထက္ေနာက္ၾကတာေပါ့။ 

 

့ ထိုုင္းအာဏာပိုုင္ေတြ ထဲမွာလဲ ငါးဖမ္းလုုပ္ငန္းမွာ ေတာ္ေတာ္ပါထားၾကတယ္။ဒီေတာ့ အာဏာပိုုင္ေတြေရာ၊ လူဆိုုးဂိုုဏ္းေတြနဲ့ေရာ စစ္ခင္းၾကရေတာ့တာေပါ့။က်ေနာ္ဓါတ္ပံုုေတြကိုု ဒြန္ေမာင္းေလဆိပ္ကေန နယ္ျခား ရဲစခန္းမွန္သမ်ွခ်ိတ္ထားတယ္။အလိုုရိွတ ယ္ေပါ့။ ဒီတုုန္းကေလာက္အႏၱရယ္မ်ားခဲ့တာ က်ေနာ္ဘ၀မွ မရိွခဲ့ဘူး။ေရွ ့ကရန္သူနဲ့တိုုက္ေနာက္က ထိုုင္း လူဆိုုးအဖြဲ ့ေပါင္းစံုုနဲ့ေဆာ္ေပါ့။ သူတိုု ့ငါးဖမ္းသေဘာၤအစီး တဒါဇင္ေလာက္ႏွစ္ျမွုုပ္လိုုက္ျပီးတဲ့အခါမွာ ဒီစစ္ပြဲမွာက်ေနာ္တိုု ့အနိင္ရခဲ့တယ္။ထိုုင္းငါဖမ္းလုုပ္ငန္းရွင္ေတြက ယဥ္ေက်းပါတယ္။ တလကိုု ေဒၚလာ တသိန္းေလာက္ လာေပးျပီး စစ္ေျပျငိမ္းၾကရေပါ့။က်ေနာ္တိုု ့လည္း ရိကၡာေတြ၊လက္နက္၊ေဆး၀ါးေတြ ျပည့္ျပည့္စံုုစံုုျပန္ျဖစ္တယ္။ 

 

က်ေနာ္ဆိုုလိုုျခင္တာကေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ကိုုယ္အက်ိဳးတြက္လုုပ္ခဲ့တာမရိွဘူး။ဒါေၾကာင့္ ဘာကိုုမွာ က်ေနာ္မေၾကာက္ဘူး။ က်ေနာ္တိုု ့ျမန္မာျပည္သူေတြ အဖိနိ္ပ္ခံဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ဖိုု ့ ဘယ္လိုုျခိမ္းေျခာက္မႈကိုုမွ က်ေနာ္ဟာတုုန္လႈပ္ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္အခက္ခဲဆံုုး အၾကမ္းတမ္းဆံုုးအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္နဲ ့ အတူ တသားတည္းရပ္တည္ခဲ့ၾကတဲ့ ကိုုေအာင္သူ၊ ကိုု၀င္းမင္း၊ ကိုု၀င္းနိင္ဦး ၊ ကိုုေအာင္နိင္ဦး၊ကိုုေက်ာ္ကိုု၊ ကိုုဆလိုုင္း တိုု ့နဲ့တကြ ရေဘာ္အေပါင္းကိုု မွတ္တမ္းတင္ဂုုဏ္ျပဳပါတယ္။

( ဒုုတိယပိုုင္းကိုုဆက္လက္ေဖၚျပပါမယ္။)