Saturday, March 31, 2012

က်ဳံကူးရြာသား ဦးသိန္းစိန္ (သို႔မဟုတ္) စစ္ပံုမက်ေသာ စစ္သားတေယာက္

REUTERS
ဦးသိန္းစိန္ဟာ သူရဲ႕ တာ၀န္ သက္တမ္းတေလွ်ာက္လံုးနီးပါးမွာ ကမၻာ့အရက္စက္ဆံုး စစ္အစိုးရရဲ႕ အရာရွိႀကီး တေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ သမၼတျဖစ္လာတဲ့ တႏွစ္အတြင္းမွာ လူဦးေရ ၅၅ သန္းရွိတဲ့ တုိင္းျပည္ကို အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား က်ေရာက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံအျဖစ္ကေန ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံ ျဖစ္လာေအာင္ ဦးေဆာင္ၾကိဳးပမ္းလာပါတယ္။

ႏုိင္ငံကို ေျပာတဲ့ သူရဲ႕မိန္႔ခြန္းက စကားအတုိင္းဆိုရင္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ နက္နက္ရႈိင္းရိႈင္း အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အတိတ္က အေမြဆုိးေတြကို ရွင္းလင္းဖယ္ရွားဖို႔ သံဓိဌာန္ခ် လုပ္ေဆာင္လာပါတယ္။


စာဖတ္၀ါသနာႀကီးတဲ့၊ မ်က္မွန္တပ္ထားသူ၊ ပေဟဋိဆန္ဆန္ ဦးသိန္းစိန္တေယာက္ အာရွက အဆင္းရဲဆံုး တုိင္းျပည္၊ အထီးက်န္ဆန္ဆန္ တုိင္းျပည္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရသလဲ ဆုိတာကေတာ့ တိတိက်က် အေျဖေပးဖုိ႔ခက္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဂိုဘာ့ေခ်ာဗ္လို႔ ေခၚလာၾကတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရးၾကသားၾကတာေတြကလည္း နည္းပါတယ္။ ဒါကလည္း ျမန္မာျပည္က လက္ရွိ အေျပာင္းအလဲေတြက ကြဲလြယ္ရွလြယ္ အေျခအေနေၾကာင့္ ေျပာဖို႔ ေစာေသးလို႔လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ေမြးရပ္ဇာတိ က်ံဳကူး ဆုိတဲ့ ေခ်ာင္က်က် ရြာကေလးကို သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ဘယ္လုိလူမ်ဳိးလဲဆိုတာက တစြန္းတစ အကဲခတ္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒီ အေျပာင္းအလဲေတြကို သူ႔ဘာေၾကာင့္ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနသလဲ၊ ဘာေတြက သူ႔ကို တြန္းအား ေပးလုိက္သလဲဆုိတာကို သဲလြန္စေတြရႏုိင္ ပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ဇာတိ က်ံဳကူး ဆုိတဲ့ ရြာကေလးဟာ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကြ်န္းေပၚက ငပုေတာၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ရွိပါတယ္။ ေခ်ာင္းေတြ၊ ေျမာင္းေတြ၊ ျမစ္ေတြနဲ႔ ကြန္ယက္ဖြဲ႔ထားတဲ့ ေဒသ ေလးပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္က အိႏၵိယသမုဒၵရာကေန ဆုိင္ကလုန္းမုန္းတုိင္း ေမႊေႏွာက္တုိက္ခတ္သြားတဲ့ ေနာက္ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေၾကေနခဲ့တဲ့ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသကို ဦးသိန္းစိန္ တေယာက္ျပန္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆုိင္ကလုန္း နာဂစ္ေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁ သိန္း ၃ ေသာင္းေက်ာ္ အေသအေပ်ာက္ ရွိခဲ့တဲ့ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သမုိင္းမွာေတာ့ အဆိုးရြားဆံုး သဘာ၀ကပ္ေဘးႀကီးပါပဲ။ ဦးသိန္းစိန္ ငယ္ဘ၀က ေနခဲ့တဲ့ ေျမၾသဇာေကာင္းတဲ့ ေက်းလက္ေဒသေလးဟာလည္း မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ရြာေတြလည္း ျပားျပား၀ပ္၊ လူေသအေလာင္းေတြကလည္း ေရစုန္ေရဆန္မွာ ေပါေလာ ေမ်ာေနတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္သြားပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဦးသိန္းစိန္က ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ သဘာ၀ကပ္ေဘးကာကြယ္ေရး ေကာ္မတီရဲ႕ ဥကၠဌလည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္၊ အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္အေနနဲ႔ အေရးေပၚ အေျခအေနကို သူကိုယ္တုိင္ ကုိင္တြယ္ခဲ့ရပါတယ္။ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚ ေဒသကို ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ ေခါက္တံု႔ ေခါက္ျပန္သြားခဲ့တဲ့အခါမွာ ဆင္းရဲႏုံခ်ာလွတဲ့ သူ႔တုိင္းျပည္ေလးဟာ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္းလို ၾကီးမားတဲ့ သဘာ၀ကပ္ေဘးၾကီးကို ရင္ဆုိင္ႏိုင္ဖို႔ ဘာမွ ျပင္ဆင္မထား ပါလားဆုိတာကို စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ သူေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

"နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္းကေတာ့ စိတ္ေျပာင္းလဲေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားပါပဲ၊ ဆုိင္ကလုန္းနဲ႔ႀကံဳတဲ့ အခါမွာ အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္မွာ အကန္႔အသတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနသလဲဆုိတာကို သူသိသြားတယ္" လို႔   ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ျမန္မာအီးဂရက္ သုေတသနအဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ ဦးတင္ေမာင္သန္းက ေျပာပါတယ္၊ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အဓိက ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ အေျခစုိက္တဲ့ ဒီအဖြဲ႔ဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကို မူ၀ါဒအႀကံဥာဏ္ေတြ ေပးေနတဲ့အဖြဲ႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္အတြက္ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းရင္းေတြလည္းရွိႏိုင္ပါတယ္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ သူတာ၀န္ယူခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္တာ ကာလမွာ ဦးသိန္းစိန္ဟာ တုိ္င္းျပည္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေရာက္ဖူးပါတယ္၊ ဒါဟာ ျမန္မာျပည္ကခြာၿပီး၊ တျခားႏုိင္ငံေတြကို မ်ားမ်ားစားစားမေရာက္ဖူးၾကတဲ့ တျခားထိပ္တန္းအစိုးရအရာရွိေတြနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ၾကားက ကြာျခားခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္ဟာ ႏွလံုးေရာဂါေၾကာင့္ စင္ကာပူလည္း ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ အစည္းအေ၀းတခုအတြက္ နယူးေယာက္ကိုလည္း ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ႏိုင္ငံေတြကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ စီးပြားေရးအရ ဘယ္ေလာက္ ေနာက္ေကာက္က်ေနသလဲဆုိတာ သူ႔ကို မ်က္စိဖြင့္ေပးခဲ့သလို ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္သြား ႏုိင္ပါတယ္၊ ျမန္မာျပည္ဟာ အာရွမွာ အမြဲဆံုးႏိုင္ငံတႏုိင္ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္တပ္ထဲမွာ ဦးသိန္းစိန္တေယာက္ အဆင့္ဆင့္ရာထူးတက္လာတာကို သိမွီသူေတြက ဦးသိန္းစိန္ဟာ သစၥာေစာင့္သိသူ တေယာက္ျဖစ္သလုိ၊ စစ္အစိုးရအဖြဲ႔ထဲက တျခားအဆင့္ျမင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ မတူဘဲ လူမွႈဆက္ဆံေရးေျပျပစ္သူလည္း ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိၾကပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္ဟာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းက မူးယစ္ေမွာင္ခုိမွႈေတြ အႀကီးအက်ယ္ရွိတဲ့ ေရႊႀတိဂံေဒရဲ႕ တုိင္းမွဴးလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုငယ္ေလးေတြ မ်ဳိးစံုေနထုိင္တဲ့ ေဒသရဲ႕ တုိင္းမွဴးဘ၀မွာလည္း ဦးသိန္းစိန္ဟာ တျခားတုိင္းမွဴးေတြေလာက္ မရက္စက္တဲ့ တုိင္းမွဴးျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာနက ဦးခြန္ဆုိင္းက ေျပာပါတယ္။

"ဒီေဒသက ျပည္သူေတြကို ဘယ္တုိင္းမွဴးကို အႀကိဳက္ဆံုးလဲလို႔ ေမးၾကည့္ရင္ ဦးသိန္စိန္ လို႔ ေျဖၾကလိမ့္မယ္ဗ်၊ ပိုၿပီး တိတိက်က်ေျပာရရင္ေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ဟာ လူမုန္းအနည္းဆံုး တုိင္းမွဴးတေယာက္ပါပဲ" လို႔ ဦးခြန္ဆုိင္းက တယ္လီဖုန္း အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာပါတယ္။

လူေတြၾကားထဲမွာ ပေဟဋိျဖစ္ေနတဲ့ ႀကီးမားတဲ့ ေနာက္အေၾကာင္းတရပ္က ဦးသိန္းစိန္တေယာက္ ဘယ္ကေနဘယ္လုိ ထိပ္ဆံုးက ရာထူးကို ရသြားသလဲဆုိတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္၊ တျခား အဆင့္ျမင့္အရာရွိေတြနဲ႔ မတူတဲ့အခ်က္က ဦးသိန္းစိန္ဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ အာဏာအေျခခံ မရွိပါဘူး။ သူဟာ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးသူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။

ရန္ကုန္မွာ လူေျပာမ်ားတဲ့ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္က ဦးသိန္းစိန္ဟာ ရာထူးကေနထြက္ျပီး သူ႔ရြာေလးမွာပဲ အနားယူခ်င္ေနတယ္လို႔ ဆုိၾကပါတယ္၊ သမၼတရဲ႕ အႀကံေပးေတြကလည္း ဦးသိန္းစိန္ဟာ သမၼတရာထူးအတြက္ အထူး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့တာမ်ဳိး တခါမွ မရွိခဲ့ဘူးလို႔ ဆုိၾကပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္တေယာက္ စစ္တပ္ထဲမွာ ရာထူးတက္လာရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ လက္ရင္းဆရာ၊ ျမန္မာျပည္ကို ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ၾကာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး၊ မႏွစ္တုန္းက အနားယူသြားတဲ့ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကို ဖိႏွိပ္တာေၾကာင့္ နာမည္ပ်က္ေပါင္းမ်ားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊဟာ ဦးသိန္းစိန္ကို သမၼတအျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံရေအာင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္လုိ႔ ယူဆၾကပါတယ္။

သမၼတအႀကံေပးတေယာက္ေျပာတာကေတာ့ သမၼတ ဦးသိန္းကို သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွႈေတြကို လုပ္တာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးအတြက္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အနားယူဖို႔ အခြင့္အေရး ရသြားတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
"ဒီအေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္ ဦးသန္းေရႊအတြက္ ေဘးကင္းလံုၿခံဳသြားတာေပါ့ဗ်ာ၊ ဦးသန္းေရႊအတြက္ ေဘးမသီရန္မခတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးကို ျဖစ္လာတယ္၊ လူထုအံုၾကြမွႈေတြလည္း လတ္တေလာမွာ လက္ေတြ႔ျဖစ္လာဖို႔ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး" လို႔ သမၼတရဲ႕ အႀကံေပးနဲ႔ သမၼတ မိန္႔ခြန္းေတြကို ေရးေပးတဲ့ ဦးေန၀င္းေမာင္က ေျပာပါတယ္။

ဒီစကားကို ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔ မကြယ္လြန္ခင္ တလေလာက္အလိုမွာ ဦးေန၀င္းေမာင္က ေျပာခဲ့တာပါ။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ဟာ "ရည္မွန္းခ်က္လည္းမႀကီး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္လည္း မျပတ္သား၊ ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးႏုိင္စြမ္းလည္းမရွိ၊ ဒါေပမယ့္ အလြန္ ရိုးသားတည္ၾကည္သူ" လိို႔ ဦးေန၀င္းေမာင္က မဖြဲ႔မႏြဲ႔ဘဲ ပံုေဖာ္ျပပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွႈေတြကို ဦးသိန္းစိန္တေယာက္လည္း လုပ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ သူရ ဦးေရႊမန္းလို ပုဂိၢဳလ္မ်ဳိးကလည္း ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို အရွိန္ရလာေအာင္ ေဆာ္ၾသေနတာေတြ႔ရပါတယ္။

ျမန္မာျပည္က အေျပာင္းအလဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ၁၉ ရာစု ျပင္သစ္က ကဗ်ာဆရာ ဗစ္တာ ဟူဂိုး ရဲ႕ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ "အခ်ိန္တန္လို႔ ျဖစ္လာတယ္"လို႔ ပဲ ဆုိရမွာပါ။ စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္မွာ ဒုကၡေရာက္ၿပီး မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ စီးပြားေရးသမားေလးေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ၊ သာမာန္ျပည္သူေတြဟာ မႏွစ္တုန္းက အာရတ္ကမၻာက လူထုအံုၾကြမွႈေတြကို တနည္းတဖံု အားက်ၿပီး ေအာက္ေျခကေန ရုန္းကန ထၾကြလာႏုိင္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ဆႏၵေတြကို ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက တံု႔ျပန္လိုက္တာပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ေလ့လာသူေတြက ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အခန္းက႑ကိုလည္း ေလ်ွာ့မတြက္သင့္ဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႔က ႀကီးမားတဲ့ အခက္အခဲေက်ာ္လႊားမွႈကေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဒီမိုကေရစီလွႈပ္ရွားမွႈရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ႏိုင္ငံေရးစနစ္ထဲကို ျပန္၀င္လာေအာင္ စည္းရံုးႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို လွ်ပ္တျပက္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ျပည္တြင္းမွာေရာ၊ ျပည္ပမွာပါ အမွတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ရလိုက္ပါတယ္။

အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စည္းရံုးႏုိင္တာဟာ သမၼတဦးသိန္းရဲ႕ ကိုယ္ရည္ ကိုယ္ေသြးနဲ႔လည္း ဆုိင္တယ္လို႔ သံုးသပ္သူေတြက ဆုိၾကပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ျမင္ေနက် စစ္အရာရွိတေယာက္၊ အထူးသျဖင့္ ရက္စက္မွႈေတြနဲ႔ နာမည္ဆုိးတဲ စစ္အရာရွိတေယာက္မ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးေန၀င္းေမာင္က သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ စစ္သားပံု ဘယ္လိုမွ မေပါက္တဲ့ စစ္သားတေယာက္လို႔ ေျပာပါတယ္၊

ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားအသင္း (အာဆီယံ) အဖြဲ႔ရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး ထုိင္းလူမ်ဳိး ဆူရင္ ပစ္ဆူ၀မ္က သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ဟာ အလြန္ကို ညင္သာ၊ သိမ္ေမြ႔ၿပီး၊ အေလးအနက္ရွိတဲ့ လူစားမ်ဳိးလို႔ အကဲခတ္ပါတယ္။

"တဖက္သားေျပာတာကို ေသခ်ာနားေထာင္တတ္တဲ့ လူ" လို႔ မစၥတာ ဆူရင္ ပစ္ဆူ၀မ္က ေျပာပါတယ္။
သမတဦးသိန္းစိန္ဟာ အဂတိလုိက္စားမွႈေတြ ေဖာင္းပြေနတဲ့ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ မိတ္ေဆြေတြ၊ မိသားစုေတြကို အခြင့္ထူးေတြ၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြေပးတတ္တဲ့ တျခားအရာရွိေတြနဲ႔ မတူတဲ့ သန္႔ရွင္းတဲ့ လူလုိ႔လည္း သတ္မွတ္ခံရပါတယ္။

"စစ္တပ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့လူေတြၾကားထဲမွာ ဦးသိန္းစိန္ဟာ တျခားလူေတြထက္စာရင္ လူေကာင္းတေယာက္္ ျဖစ္တယ္၊ အဂတိလိုက္စားမွႈကင္းတဲ့ လူလုိ႔ ယူဆၾကတယ္" လို႔ ျမန္မာျပည္မွာ မႏွစ္ၾသဂုတ္လအထိ တာ၀န္ထမ္းခဲ့တဲ့ အေမရိကန္သံတမန္ လယ္ရီ ဒင္ဂါက ေျပာပါတယ္။

စစ္အစိုးရဟာ အရပ္သားအစိုးရလက္ထဲကို အာဏာမလႊဲခင္ႏွစ္မွာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ တန္ဖုိးႀကီးတဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြကို ေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္၊ ဒီလို ေငြေတြ အႀကီးအက်ယ္ရၿပီး ရတနာပံုဆုိက္သြားတာေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲေတြလုပ္ဖုိ႔ အရင္ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြက မီးစိမ္းျပလုိက္တာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္က ထိပ္တန္းသူေဌးၾကီးေတြနဲ႔ စီးပြားေရးေတြလုပ္၊ ေပၚေပၚထင္ထင္ ခ်မ္းသာေနၾကတဲ့ အဆင့္ျမင့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႔ သားသမီးေတြနဲ႔ မတူတာက ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ သမီး သံုးေယာက္စလံုးဟာ လူေတြ အာရံုစိုက္ရေလာက္တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး မရွိၾကပါဘူး။ မထင္မရွားေနတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ဇနီးကလည္း မႏွစ္တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါမွ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေနတာကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတယ္လုိ႔ ျမန္မာ သတင္းေထာက္ေတြက ေျပာၾကပါတယ္။

ရန္ကုန္ကေန အေနာက္ေတာင္ဘက္က ၈ နာရီေလာက္ကားေမာင္းသြားရတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ဇာတိရြာေလးမွာလည္း ဦးသိန္းစိန္ဟာ ဘယ္သူကိုမွ် ဦးစားမေပးတတ္တဲ့ လူစားလို႔ သိထားၾကပါတယ္။ သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီး တႏွစ္ၾကာတဲ့အခ်ိန္အထိ က်ဳံကူးရြာေလးမွာ ေရပိုက္လည္း မရွိေသး၊ ကြန္ကရစ္လမ္းလည္း မေပါက္ေသးပါဘူး၊ ရြာကို လာတဲ့ ဧည့္သည့္ေတြကို ညဘက္က်ရင္ ရြာျပင္က ဖုန္ထူတဲ့ လမ္းမဘက္ကို မထြက္ၾကၾကဖို႔ သတိေပးၾကပါတယ္။

အေၾကာင္းကေတာ့ ေတာင္တန္းနိမ့္နိမ့္ေတြေပၚမွာေနတဲ့ ဆင္ေတြ ဆင္းလာတာနဲ႔ တိုးရင္ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္တတ္လို႔ပါ။
“ဦးသိန္းစိန္ဟာ လူရိုးတေယာက္ျဖစ္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ရြာကိုလည္း တခါမွ ဦးစားေပးတာမ်ဳိးမရွိပါဘူး” လို႔ ဦးသိန္းစိန္တို႔ အိမ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္လမ္းမွာ ေနထုိင္ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ ဦးေက်ာ္စိုးက ေျပာပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္ဟာ ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္ထဲမွာ အငယ္ဆံုးသားျဖစ္ျပီး၊ က်ံဳကူးရြာက ရြာလယ္လမ္းမႀကီးေဘး၊ ၀ါးအိမ္ေလးမွာ သူ႔ကို ေမြးပါတယ္။ သူ႔မိဘေတြဟာ ေျမမဲ့ယာမဲ့ျဖစ္ၿပီး သူ႔အေဖ ဦးေမာင္ၿဖိဳးဟာ ျမစ္ဆိပ္မွာ ကုန္ထမ္းၿပီး၊ ၀ါးဖ်ာေတြယက္ၿပီး မိသားစုကို ေကြ်းေမြးခဲ့ပါတယ္။ ဦးေမာင္ျဖိဳးဟာ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ျဖစ္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ က်ံဳကူး ရြာသားေတြထဲမွာေတာ့ ထူးထူးျခားျခား စာတတ္သူလို႔ ဆုိရပါမယ္။

"ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မွႈဟာ သူ႔အေဖ ဦးေမာင္ျဖိဳးေၾကာင့္" လို႔ ဦးေက်ာ္စိုးက ေျပာပါတယ္၊ သူ႔အေဖဟာ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ဘ၀မွာ အေရးအၾကီးဆံုးပုဂိၢဳလ္ျဖစ္တယ္။ ကန္႔ကူလက္လွည့္ ဆရာျဖစ္သလို၊ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းအရလည္း ေလးစားရတဲ့ လူ" လို႔ ဦးေက်ာ္စိုးက ေျပာပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အေမ ျဖစ္တဲ့ အိမ္ရွင္မၾကီး ေဒၚခင္ညြန္႔ကေတာ့ မိသားစုက ဖြင့္ထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္္ဆုိင္ေလးမွာ ၀ုိင္းကူပါတယ္။ အခုေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ မိဘေတြ ကြယ္လြန္သြားတာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ၊ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႔ ကေလးဘ၀က ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ေဟာင္းကို ဖ်က္ၿပီး၊ အိမ္သစ္နဲ႔ အစားထိုးထားပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္တို႔ ရြာကို သတင္းေထာက္ေတြ၊ ဓာတ္ပံုဆရာေတြ သြားရင္ အာဏာပိုင္ေတြအတြက္ အေရးတႀကီးကိစၥ၊ အမွားအယြင္းမခံတဲ့ ကိစၥအျဖစ္ ယူဆတုန္းပါပဲ။ သမၼတရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ၊ မိသားစု၀င္ေတြကို ၾကားလူေတြကတဆင့္ ဆက္သြယ္ၿပီးတဲ့အခါ အရာရွိေတြဟာ သတင္းေထာက္ရဲ႕ ကားကို ရြာကို သြားတဲ့ တလမ္းလံုးေနာက္ေယာင္ခံ လုိက္ပါတယ္။

ရြာကို ေရာက္တဲ့အခါအမွာ အရပ္၀တ္န႔ဲ ရဲေတြက အသင့္ေစာင့္ေနၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။
"က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားကို ေမွ်ာ္ေနၾကတာ" လို႔ အဲဒီေဒသက အရာရွိ ဦးျမင့္ဦးက ခရီးဦးႀကိဳဆုိရင္း ေျပာပါတယ္။
အာဏာပိုင္ေတြဟာ ယဥ္ေက်းၾကပါတယ္။ မုန္႔ေတြနဲ႔ ဘီယာေအးေအးေလးေတာင္ တုိက္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အင္တာဗ်ဴးတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ရဲေတြက ေဘးကေန လုိက္မွတ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံျခားသားသတင္းေထာက္တေယာက္ကို လက္ခံရေကာင္းႏိုးႏိုး၊ မေကာင္းႏိုးႏိုး မတင္မက် ျဖစ္ေနတာကလည္း အရင္တုန္းက ျမန္မာျပည္နဲ႔ အခုျမန္မာျပည္တို႔ ၾကားက ထိပ္တုိက္ ေတြ႔ေနတာကို မီးေမာင္းထုိးျပတာပါပဲ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အာဏာယူၿပီး တႏွစ္အၾကာမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီစနစ္ၾကားက လမ္းခုလတ္မွာ ေရာက္ေနပါတယ္။

ႏိုင္ငံကို ေျပာတဲ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားမိန္႔ခြန္းမွာ သမၼတမိန္႔ခြန္းမွာ ဦးသိန္းစိန္က “ က်ေနာ္တို႔ဟာ စည္းကမ္းျပည့္၀တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ကို ေရာက္ၿပီလားဆုိရင္၊ မေရာက္ေသးပါဘူး၊ ေနာက္ထပ္အမ်ားႀကီး လုပ္ေဆာင္စရာေတြ ရွိပါေသးတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

သမၼတမိန္႔ခြန္းမွာ ေခတ္မွီတဲ့ စကားလံုးေတြသံုးတာေၾကာင့္လည္း ေျပာစမတ္တြင္ရပါတယ္။ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ သက္ဆုိင္သူမ်ားအားလံုး “stakeholders,” တို႔၊ သတင္းမီဒီယာကိုလည္း စတုထၳမ႑ိဳင္ “fourth estate.” လို႔ ထပ္တလဲလဲ ထည့္ေျပာသြားပါတယ္။ မီဒီယာဟာ လြတ္လပ္မွႈနဲ႔ တာ၀န္ခံမွႈရွိရမယ္လို႔ သမၼတက ဆုိပါတယ္။

ယူနီဗာဆယ္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွႈစနစ္ကို လည္း သမၼတက ကတိျပဳပါတယ္။ လာမယ့္ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာ က်န္းမာေရးအသံုးစရိတ္ကို ေလးဆတိုးျပီး ပညာေရးကို ႏွစ္ဆတုိးမယ္လို႔ သမတက ဆုိပါတယ္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ဟာ မႏွစ္မတ္လက အာဏာလက္ခံတဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာလည္း အခုလိုပဲ ရဲရင့္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတဲ့ ကတိေတြကို ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သမတ စကားေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တလြဲတေခ်ာ္ စီးပြားေရးစီမံခန္႔မွဳေတြ ေအာက္မွာ ေနခဲ့ရတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ ျပည္သူေတြ အေျပာင္းအလဲကို ျပင္းျပင္းျပျပ ေတာင့္တေနတယ္ဆုိတာကို သိလို႔ ေခြ်းသိပ္တဲ့သေဘာပဲ ျဖစ္မယ္လို႔ သံသယရွိသူေတြလည္းရွိခဲ့ၾကပါတယ္။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးျဖစ္စဥ္ကလည္း အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ အထိမခံေၾကြပန္းကန္အေျခအေနပါပဲ။ တရုတ္အစိုးရက ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို ျပန္စဖို႔ ဖိအားေပးေနသလုိ၊ ဧျပီလ ၁ ရက္ေန႔ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္ေနတ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေပးထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးပါတီက အာဏာအလြဲသံုးစား လုပ္ေနတယ္လို႔ ေစာဒကတက္ရင္၊ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အလိမ္အညာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ သတိေပးေနပါတယ္။

ေလ့လာသူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရွ႕ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း အေျပာင္းအလဲဟာ လူပုဂိၢဳလ္ေတြ အေပၚမွာ မွီခုိလြန္းအားႀကီးေနတယ္၊ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ လက္တဆုပ္စာေလာက္ရွိတဲ့ သမၼတအႀကံေပးနဲ႔၊   ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လိုလားတဲ့ ၀န္ႀကီးတခ်ဳိ႕အေပၚမွာပဲ အလြန္အကြ်ံ ပံုအပ္ထားသလို ျဖစ္ေနတယ္ဆုိၿပီး စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။

တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆႏၵေတြ ေပ်ာက္သြားတာမ်ဳးိလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလြတ္လပ္မႈေတြ တုိးတက္လာလို႔ အေပ်ာ္လြန္တဲ့ကာလဟာ သိပ္မၾကာခင္မွာ တစခန္းရပ္ၿပီး၊ တုိင္းျပည္ကို ပတ္ခ်ာလည္ကေန ဖိစီးႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ဆင္းရဲမြဲေတမွႈလို႔ လက္ေတြ႔ အရွိတရားဘက္ကို ျမွားဦးလွည့္လာမယ္ဆုိတဲ့ စိုးရိမ္မွႈေတြရွိပါတယ္၊

သမၼတရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြကို ေရးေပးခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာ ေန၀င္းေမာင္က “ ေလာေလာဆယ္ကေတာ့ စိတ္လွႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းတဲ့ စမ္းသပ္ကာလေပါ့ဗ်ာ။ မၾကာခင္မွာေတာ့ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလတခု ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

(နယူးေယာ႔ခ္တိုင္းမ္ ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ THOMAS FULLER ေရးသည့္ A Most Unlikely Liberator in Myanmar ေဆာင္းပါးကို ဘာသာျပန္ပါသည္)

ေနသြင္
ေမာကၡပညာေရးမဂၢဇင္း
Friday, 23 March 2012 07:52

No comments:

Post a Comment