မရဲတရဲနဲ႔ေရးႀကည့္လိုက္တာပါ

( လူထုစိန္၀င္း )

စာေပစိစစ္ေရးက အပုဒ္လုိက္ ျဖတ္ေတာက္သည့္ မီဒီယာဥပေဒဆုိင္ရာ ေဆာင္းပါး

“—မီဒီယာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ ေရးဆြဲတဲ့ ဥေပဒကို မီဒီယာသမားေတြကိုယ္တုိင္ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးအႀကံေပးႀကတယ္ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အံ့ႀသမိတယ္။ သတင္းမီဒီယာသမားစစ္စစ္ေတြမွ ဟုတ္ရဲ့လား လို႔လည္း အေတြးေရာက္မိတယ္။ ကိုယ့္လည္ပင္းကို စြပ္မယ့္ ႀကိဳးကြင္းကို ကိုယ္တိုင္ ၀င္က်စ္ေပးတာနဲ႔ မတူဘူးလား—”

ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၂ရက္ေန႔က ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ ၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒေရးရာႏွင့္အထူး ကိစၥရပ္မ်ား ေလ့လာဆန္းစစ္သံုးသပ္ေရး ေကာ္မရွင္နဲ႔ၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌသူရဦးေရႊမန္းတို႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ႀကတယ္။အဲဒီလိုေတြ႔ရာမွာၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကဌက၀န္ထမ္းေတြလစာတိုးေပးေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အဆိုၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာဘာေႀကာင့္တင္ခဲ့သလဲဆိုတာကို အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းလင္းေၿပာႀကားသြားခဲ့တယ္။

သတၱိရွိေစခ်င္တယ္

အဲဒီေၿပာသြားတဲ့အထဲမွာ အၿပည့္အ၀သေဘာတူတာတစ္ခု ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒါကေတာ့…. ” ကြ်န္ေတာ္က ဒီလုိေၿပာေပမယ့္ သတင္းထဲက်ေတာ့ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ဆိုတာပါၿပီး သတၱိရွိရွိဆိုတဲ့ စကားက်ေတာ့ ပါမလာဘူး။သေဘာ ကေတာ့ ဒီစကားကို ကြ်န္ေတာ္သံုးလိုက္တာကို သတင္းစာထဲ၊ ေရဒီယိုထဲ၊ တီဗီထဲကို ထည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္မ်ား စိုးရိမ္ၿပီးေတာ့ မထည့္တာလားေတာ့ မသိဘူး။ သတၱိလို႔ဘာလို႔ထည့္လိုက္လည္းဆိုတဲ့ အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့သတၱိရွိခ်င္တယ္။ဒါၿဖင့္ရင္ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ တည္းပဲ သတၱိရွိခ်င္တာလား ဆိုေတာ့၊ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားလူမ်ိဳးအားလံုး ကို ရွိေစခ်င္တယ္။ မိုက္မဲၿခင္းနဲ႔ မယွဥ္ေသာ တာ၀န္ေက်မႈကိုအားလံုးမွာ ရွိေစခ်င္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာေရာ၊ အရင္တုန္းကေရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ သတိၱရွိႀကလားဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရွိတဲ့လူေတြလည္း ရွိမွာေပါ့၊ တခ်ိဳ႔မရွိတဲ့ သူေတြလည္းရွိႀကမွာေပါ့။ မရွိရတဲ့အေႀကာင္းရင္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္အတၱအက်ိဳးစီးပြားကိုႀကည့္ၿပီးေတာ့ မေၿပာရဲတာတို႔၊ ေၿပာလိုက္ရင္ ငါ့ကို ဒုကၡေရာက္ေစမွာလို႔၊ အဲဒီလိုၿဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ မွန္တာလည္း မေၿပာရဲ၊ ေကာင္းတာလည္း မေၿပာရဲဆိုတဲ့ အေနအထားေတြက ဒီအတုိင္းဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ နိမ့္က်ေနာက္က်ေနတဲ့ အေနအထားမွာပဲ ၿဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ ” လို႔ၿဖစ္တယ္။

မရဲတရဲဆံုးၿဖတ္

လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌရဲ့ မိန္႔ခြန္းအၿပည့္အစံုကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီစာကိုေရးလိုက္ေတာ့မယ္လို႔မရဲတရဲဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ေရးလိုက္တာၿဖစ္

တယ္။ မရဲတရဲဆိုတာက ကိုယ့္အတြက္ စိုးရိမ္လို႔မဟုတ္ဘူး၊ ဒီစာစာဖတ္ပရိသတ္ ဖတ္ရတဲ့ အဆင့္ကို မေရာက္မီဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သြားမယ့္ အေရး စိုးရိမ္တာၿဖစ္တယ္။ ဘာေႀကာင့္လဲဆုိေတာ့ စာေပစိစစ္ေရးတို႔၊ ၿပန္ႀကားေရး၀န္ႀကီးဌာနတို႔နဲ႔ တည့္တည့္ႀကီး၀င္တိုးတဲ့ ကိိစၥၿဖစ္ေနလို႔ပဲ။ ဒီကိိစၥကို အေစာႀကီးကတည္းက ေရးခ်င္ေနတာ။ဒါေပမယ့္လြတ္မွာမဟုတ္ပါ ဘူးေလဆိုတဲ့ အေတြးက အေလးသာေနလုိ႔ မေရးၿဖစ္ဘူး။ အခုလည္း မလြတ္လည္းေရးခဲ့တယ္ဆိုတဲ့သက္ေသအေထာက္အထားေတာ့က်န္ခဲ့မွာပဲ၊ သမိုင္းတရားခံေတာ့ မၿဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့လို႔ ေတြးၿပီး ေရးလိုက္တာၿဖစ္တယ္။ စိစစ္ေရးနဲ႔ မလြတ္လို႔ ဂ်ာနယ္ထဲမပါလညး္ Facebook တင္လုိက္ရင္ ဖတ္ႀကရမွာပါပဲ။

ၿပည္သူ႔ေရွ႔ေမွာက္မွ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေရး

ကိိစၥကေတာ့ မီဒီယာဥပေဒဆိုတဲ့ ကိိစၥပါ။ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၇ရက္ေန႔က ၿပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းမွာ ေရႊၿပည္သာမဲဆႏၵနယ္က ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီကုိယ္စားလွယ္ ဦးတင္ေမာင္ဦးက ” ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ စတုတၱမ႑ိဳင္ၿဖစ္တဲ့ မီဒီယာက႑မွ ဂ်ာနယ္ေလာကတြင္တစ္ဖက္သတ္ ဘက္လိုက္ အေရးအသားမ်ားၿပည္သူ႔ေရွ႔ေမွာက္မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေရး၊ ၿပည္သူ႔လိုအင္ဆႏၵအမွန္အမွားကို သမာသမတ္က်က် သိကၡာရွိရွိမွ်တစြာေ ရးသားထုတ္ေ၀ေသာ တိုင္းက်ိဳးၿပည္ၿပဳဂ်ာနယ္မ်ားထြက္ေပၚလာေရး ၊ ၀ါသနာအရင္းခံၿပီး ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေသာ ယံုႀကည္ခ်က္ခံယူခ်က္ရွိသည္႔ သူမ်ားစိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ သင့္တင့္ေသာ အရင္းအႏွီးၿဖင့္ဂ်ာနယ္မ်ားထုတ္ေ၀ရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ စည္းကမ္းမဲ့ေငြရွာ၊စီးပြားရွာသူမ်ား ေလ်ာ့နည္း

ပေပ်ာက္လာေရးနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေလာကမွ လူငယ္သတင္းေထာက္မ်ား ယခုထက္ ပိုမိုအရည္အေသြးၿမင့္မားလာေရးတို႔အတြက္ မည္သို႔ေသာ အကာအကြယ္ေပးေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ကို သိရွိလိုပါတယ္” လို႔ ေမးသြားခဲ့တယ္။

ဆက္လက္ထိန္းေက်ာင္းသြားမည္

ၿပန္ႀကားေရး၀န္ႀကီးဌာန ၿပည္ေထာင္စုဒုတိယ၀န္ႀကီး ဦးစိုး၀င္းက ” မီဒီယာက႑မွ ဂ်ာနယ္ေလာကတြင္ တစ္ဖက္သတ္လိုက္ ေရးသားေသာ အေရးအသားမ်ား ၿပည္သူ႔ေရွ႔မွကြယ္ေပ်ာက္သြားေရးအတြက္ ယခုနိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအဖြဲသစ္ စတင္တာ၀န္ယူခ်ိန္မွစ ၿပန္ႀကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက လြတ္လပ္မႈႏွင့္ တာ၀န္ယူမႈရွိေသာ၊ လြတ္လပ္မႈႏွင့္ ဆင္ၿခင္တံုတရားရွိေသာ စာေပႏွင့္ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားၿဖစ္လာေစရန္၊ တာ၀န္သိမႈ တာ၀န္ယူမႈတို႔ၿဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႀကရန္၊ စာေပစိစစ္ေရးမူမ်ား သတ္မွတ္ စစ္ေဆးႀကပ္မတ္လ်က္ရွိေႀကာင္း၊ အနာဂတ္တြင္ ပံုႏွိပ္ဥပေဒႏွင့္အညီ ေပၚေပါက္လာမည့္ Press Council ကဲ့သို႔ အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳးၿဖင့္ ဆက္လက္ထိန္းေက်ာင္းသြားမည္ ၿဖစ္ပါတယ္” လို႔ ၿပန္လည္ေၿဖႀကားသြားခဲ့ပါတယ္။

သတင္းသမားစစ္စစ္ဟုတ္ရဲ့လား

ဒီအေမးနဲ႔ ဒီအေၿဖကိုႀကည့္ၿခင္းအားၿဖင့္ မႀကာခင္အတြင္းမီဒီယာဥပေဒ ဆိုတာ တစ္ခုေပၚေပါက္လာဖို႔ ရွိေႀကာင္းသိႏိုင္တယ္။ အဲဒီမတုိင္ခင္ကလည္း မီဒီယာဥပေဒ ေရးဆြဲေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿပည္တြင္းၿပည္ပသတင္းမီဒီယာ သမားေတြ ပါ၀င္တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြက်င္းပခဲ့ႀကတယ္။ ၿပည္ပ သတင္းမီဒီယာသမားအမည္ခံတခ်ိဳ႔က မီဒီယာဥပေဒအတြက္အႀကံေပး ခ်က္ေတြ တင္ၿပႀကတာလည္း ေတြ႔ရတယ္။ မီဒီယာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ ေရးဆြဲတဲ့ ဥေပဒကို မီဒီယာသမားေတြကိုယ္တုိင္ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးအႀကံေပးႀကတယ္ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ႀသမိတယ္။ သတင္းမီဒီယာသမားစစ္စစ္ေတြမွ ဟုတ္ရဲ့လား လို႔လည္း အေတြးေရာက္မိတယ္။ ကိုယ့္လည္ပင္းကို စြပ္မယ့္ ႀကိဳးကြင္းကို ကိုယ္တိုင္ ၀င္က်စ္ေပးတာနဲ႔ မတူဘူးလား။

ဥပေဒဆိုတာ ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔

ဥပေဒဆိုတာ ဘယ္ဥပေဒပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊တိုင္းသူၿပည္သားမ်ားကိုခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ခ်မွတ္ တာၿဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီရဲ့အႏွစ္သာရကလူေတြကိုတုတ္ေႏွာင္ထားတဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးအားလံုးကလြတ္ကင္းေရးၿဖစ္တယ္။သတင္းသမားမွန္ရင္ဘယ္လိုခ်ဳပ္ပိုင္မႈမ်ိဳးကိုမဆိုဆန္႔က်င္ရမယ္။စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီၿဖစ္ဖို႔အတြက္မလိုလားအပ္တဲ့ ၿပည္သူလူထုကို ေႏွာင္ႀကိဳးတည္းတဲ့ ဥေပဒေတြကို ပယ္ဖ်ကၿပီး မရွိမၿဖစ္ထားဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒေတြကိုသာ ထားရွိ က်င့္သံုးရမွာ ၿဖစ္တယ္။ သတင္းမီဒီယာကို ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ဥပေဒ၊ ပုဒ္မေတြ အခုကို မနည္းလွပါဘူး။ တခ်ိဳ႔က မလႈပ္သာ မရွက္သာေအာင္ တင္းက်ပ္လြန္းလို႔ ေၿဖေလွ်ာ့သင့္ၿပီး၊ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့ ဒီမိုကေရစီရဲ့ အႏွစ္သာရနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ၿဖစ္ေနလို႔ လံုး၀ဖ်က္သိမ္းပစ္သင့္တယ္။

ႀကိဳက္သလိုခ်ဲ႔ကားလို႔ရ

ေခတ္အဆက္ဆက္ သတင္းသမားေတြ အမ်ားဆံုးရင္ဆိုင္ရတဲ့အသေရ ဖ်က္မႈ ဥပေဒ၊ အစိုးရကို အႀကည္ညိဳ ပ်က္ေစမႈ ဥပေဒ၊ ဆူပူမႈၿဖစ္ေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္မႈဥပေဒ၊ အခုေခတ္ေပၚ အီလက္ထေရာနစ္ဥပေဒ ဆိုတာေတြက ပံုႀကီးခ်ဲ႔ခ်င္ရင္ႀကိဳက္သလိုခ်ဲ႔ကားၿပီးအမႈလုပ္လုိ႔ရပါတယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မွာ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စား၀တ္ေနေရးႀကပ္တည္းေႀကာင္း၊ ဘာတစ္ခုမွ

ေကာင္းတာ မေတြ႕႔ရေႀကာင္း၊ ခ်မ္းသာသူေတြကေတာ့ သန္းေထာင္ခ်ီၿပီး ခ်မ္းသာေနႀကေႀကာင္း၊ ေၿပာရိုးေၿပာစဥ္ ႏွစ္ကိုယ္ႀကားေၿပာဆိုေနမိႀကတာကို ေဘးစားပြဲမွာရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကအစိုးရဆန္႔က်င္ေနရးေတြ ေၿပာေနတာ

ႀကားခဲ့ေႀကာင္း သြားၿပီး တိုင္ႀကားလိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္း ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး စစ္ေဆး ခံရတယ္။ ပံုႀကီးခ်ဲ႔ၿပီး အစိုးရ အႀကည္ပ်က္ေစမယ့္ စကားေတြေၿပာတယ္၊ ေဘးကလူေတြႀကားႏိုင္တဲ့အတြက္ ဆူပူေအာင္ လႈ႔႔ံေဆာ္ပါတယ္လို႔ စြဲခ်က္တင္နုိင္တယ္။ မိတ္ေဆြခ်င္း အီးေမးလ္နဲ႔ စာပို႔ၿပီး ညည္းမိတာကိုလည္း အီလက္ထေရာနစ္ပုဒ္မ တပ္ၿပီး ဖမ္းနိုင္တယ္။

လြတ္လပ္ေရးစိတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ဖိသတ္ဖုိ႔

လက္ရွိက်င့္သံုးေနတဲ့ မႈခင္းဆိုင္ရာ၊ တရားမဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြ အားလံုးေလာက္နီးပါးက ကိုလိုနီ အစိုးရေခတ္က တိုင္းသူၿပည္သားမ်ားရဲ့ လြတ္လပ္ေရးစိတ္ဓါတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ဖိသတ္ဖို႔ ေရးဆြဲ ခ်မွတ္ခဲ့ႀကတာေတြ ၿဖစ္တယ္။ ၿပည္သူလူထုကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ေရးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေႀကာင့္ အခုအခ်ိန္မွာ အဲဒီလို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေရး လက္နက္သက္သက္ၿဖစ္ေနတဲ့ ဥပေဒ ပုဒ္မေတြကို ရုပ္သိမ္းဖို႔ ေလ်ာ့ခ်ဖို႔ အားလံုး၀ိုင္း၀န္း ႀကိဳးစားရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သတင္းမီဒီယာေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႕ရည္ရြယ္တဲ့ မီဒီယာဥပေဒမ်ိဳး သြတ္သြင္းမလာသင့္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္ သတင္းသမား လုပ္လာသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သတင္း မီဒီယာကို ခ်ဳပ္ကိုင္မယ့္ ဘယ္လို အစီအမံမ်ိဳးမဆို ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။

လက္ခံနုိင္မွာမဟုတ္

သတင္းသမားတို႔ လိုက္နာရမယ့္ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းေတြ ဆိုတာလည္း သတင္းသမားေတြ ကိုယ္တိုင္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ေရးဆြဲရမွာ ၿဖစ္တယ္။ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္က်င့္၀တ္ကိုဆရာ၀န္မဟုတ္သူေတြကို ေရးခိုင္းလို႔မၿဖစ္ပါဘူး။ ဆရာ၀န္ေတ ြကိုယ္တိုင္ေရးမွ အဓိပါယ္ ရွိပါတယ္။ အဲဒါေႀကာင့္ လံုး၀ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းစာဆရာအသင္းတို႔၊သတင္းေထာက္အသင္းတို႔ ေပၚထြက္လာဖို႔ အရင္ဆံုး လုပ္ရပါမယ္။ ဒါကိုမလုပ္ဘဲနဲ႔ သတင္းမီဒီယာက်င့္၀တ္ စည္းကမ္းေရးဆြဲတာၿဖစ္ၿဖစ္၊ မီဒီယာဥပေဒၿပဌာန္းတာၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေအာင္ၿမင္လာဖြယ္မရွိပါဘူး။ ဘာေႀကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဘယ္လို သတင္းသမားစစ္စစ္မ်ိဳးမွ လက္ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္လို႔ပါ။