ခ်ဳိက်ဳိးႏြားလား ဒြန္းစ႑ား နဲ႔ ေခတ္သစ္ေလာက္ဖ်ားမ်ား

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
ေလာက္ဖ်ားဆိုလို႔ မြန္ရာဇဝင္လာ ေျမာင္းျမစား ေလာက္ဖ်ားအေၾကာင္း ေျပာမလို႔မဟုတ္ပါ။ သစၥာေဖာက္ေလာက္ေကာင္လို႔ တင္စားခဲ့ရတဲ့ ေလာက္ေတြေတာင္ ၾကားရင္ ၿဖဳံသြား၊ ဖ်ားသြား ေလာက္တဲ့ က်ဳပ္တို႔ ေတာ္လွန္ေရးထဲက ေဖာက္ျပန္ႏိုင္လြန္း၊ စားဝါးႏုိင္လြန္း၊ ကုိယ္မွီခုိရာကုိ ကုိယ္ဖ်က္ဆီးႏုိင္လြန္း တဲ့ ေလာက္ဖ်ားေတြအေၾကာင္း ေျပာမလို႔ပါ။

ဗမာစကားမွာ “ငါးပိနဲ႔ ေလာက္ စိန္နဲ႔ ေက်ာက္”လုိ႔ ဆို႐ိုးစကားတခုရွိတယ္။ အေကာင္းထဲမွာ အဆိုး၊ အဆိုးထဲမွာ အေကာင္းရွိတတ္တာကို ရည္ညြန္းၿပီး ဆိုတာပါ။ အဆိုးနဲ႔အေကာင္း ဒြန္တြဲ ရွိတတ္တဲ့ ေလာကဓမၼ သဘာဝကို ေဖာ္ျပတာလို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

မယံုၾကည္အပ္ေသာအရာ

နတ္မွဴး
တစ္ခါက ပညာရွိ တစ္ေယာက္ဟာ က်မ္းတစ္ေစာင္ ျပဳစုဖုိ႔ အတြက္ ေက်းရြာေတြကို ေလ့လာေရး ခရီး ထြက္ခဲ့တယ္။ သူျပဳစုရမယ့္ က်မ္းရဲ႕ ေခါင္းစဥ္က “မယံု ၾကည္အပ္ေသာ အရာ”တဲ့။ ရြာတစ္ရြာ ေရာက္ေတာ့ အိမ္တစ္အိမ္က ေျပးထြက္ လာတဲ့ ႏြားတစ္ေကာင္က ႐ုတ္တရက္ ၀င္ေ၀ွ႔ပစ္တယ္။ ပညာရွိလည္း ဘုိင္းကနဲ ပစ္လဲသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ေထာ္လာဂ်ီ ငွားၿပီး ၿမိဳ႕ကို ေျပးရတယ္။ ေပါင္တစ္ဖက္က ေရာင္ကိုင္းၿပီး တအား နာလာတယ္။ အ႐ိုး အထူးကုနဲ႔ ျပၾကည့္ေတာ့ “ေပါင္က်ဳိးသြား ပံုရတယ္၊ ဓာတ္မွန္ ႐ိုက္ၾကည့္တာေပါ့” လုိ႔ ေျပာတယ္။

(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းေျပာတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား သံုးမ်ိဳး)

"ကိုေဖခင္ ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ္ေျပာစရာရိွတ ယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားဆိုတာ သမား သံုးမ်ိ ဳးသံုစားရိွတယ္။ ခင္ဗ်ား သိလား။

ပထမ တမ်ိဳးက လက္နက္ကိုင္ျပီးတိုက္ရ ဲ၊ခိ ုက္ရဲတယ္။ သတ္ရဲ၊ ျဖတ္ရဲ အေသခံရဲတယ္။

ုတိယအမ်ိဳးစားကလက္နက္ကိုင္ျပီးမတိုက္ရဲ မခိုက္ရဲ ။ မသတ္ရဲ။ မျဖတ္ရဲဘူး။ အေသလဲမခံ ရဲဘူး။ ဒါေပမဲ့ တရြာ၀င္တရြာထြက္ အပင္ပန္း ခံအဆင္းရဲခံျပီး စည္းရံုးေရးလုပ္နိင တယ္ ။စားစရာရရင္စား၊ မရရင္မစားဘဲ ဇြဲႏွဘဲ နဲ ့အငတ္ခံနိင္တယ္။

တတိယအမ်ိဳးစားက တိုက္လည္းမတိုက္ရဲ အေသလည္းမခံရဲ အပင္ပ န္းအဆင္းရဲ အငတ္အျပတ္လည္း မခံနိင္ဘူး။ ခတ္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး၀တ္စား ျပီး ဦးေဏွာက္သံုးျပီး တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာလု ပ္ေပးရမလဲ လုပ္ေပးနိင္တယ္ဆိုတဲ့လူစားမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ား က အဲဒီအမ်ိဳးအစားထဲမွာပါတယ္။ ခင္ဗ်ားကို က်ဴပ္တာ၀န္ ေပးစရာရိွတယ္။"

(မဟာသေရစည္သူ ဦးေဖခင္- ကိုယ္ေတြ႔ပင္လံု စာအုပ္မွ)