Friday, December 3, 2010

မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရ (အပိုင္း ၁ - ၂)

( ေရးသားသူ- ေမာင္ေမာင္၀မ္း)

အပုိင္း ( ၁ )

မေကာင္းျမစ္တား၊ ေကာင္းရာၫႊန္လတ္၊ အတတ္သင္ေစ၊ ေပးေ၀ႏွီးရင္း၊ ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္၊ ၀တ္ငါးအင္၊ ဖခင္မယ္တို႔တာ။

က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္ကသင္ခဲ႔ရတဲ႔ေဆာင္ပုိဒ္ေလးပါ။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရင္းႏွီးေနႀကလိမ္႔မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။မိဘေတြက သားသမီးတုိ႔အေပၚထားအပ္ေသာ ၀တၱရားမ်ားေပါ႔၊ ေလာကမွာမိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သားသမီးအေပၚမွာေမတၱာႀကီးမားတတ္တယ္ဆုိတာ စာဖြဲ႔အထူးေၿပာဘုိ႔လုိမယ္မထင္ေတာ႔ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔လည္း တခ်ိဳ႕ေသာခၽႊင္းခ်က္မ်ားေတာ႔ရွိတာေပါ႔ေလ၊ ဒါကလည္းၿဖစ္ေတာင္႔ၿဖစ္ခဲပါ၊ မိဘေတြက သားသမီးကုိ သတ္ပစ္တာတုိ႔၊ ၿပည္႔တံစာလုပ္ငန္းအတြက္ေရာင္းခ်ခဲ႔တာတုိ႔ ဆုိတာေတြက ႀကဳံရခဲတဲ႔ကိစၥပါ၊ ႀကဳံခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ရွားပါးတဲ႔ၿဖစ္ရပ္ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္၊ ဒီလုိအၿဖစ္မ်ိဳးရွိလာခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ဘယ္သူကမွ အားေပးအားေၿမွာက္နဲ႔ ဂုဏ္ယူေနမွာမဟုတ္သလုိ ၀ုိင္း၀န္းၿပစ္တင္ရႈတ္ခ်ႀကမွာအမွန္ပါပဲ။


လူတုိင္းမွာ ကုိယ္႔ကုိေမြးထုတ္ခဲ႔သူေတြဟာမိဘေတြၿဖစ္သလုိ ၊ တုိင္းၿပည္တၿပည္မွာ အစုိးရဆုိတာကလည္း တကယ္ေတာ႔မိဘပါ ၊ မိဘအစစ္ေတြမဟုတ္သည္႔တုိင္ေအာင္ ၿပည္သူလူထုတရပ္လုံးရဲ႕ မိဘေနရာမွာရွိေနရတဲ႔ သူေတြလုိ႔ က်ေနာ္ယုံႀကည္ပါတယ္။ သားသမီးမ်ားရဲ႕ေကာင္းေမြ၊ဆုိးေမြမ်ားကုိမိဘမ်ားကခံႀကရသလုိ သားသမီးမ်ားအေပၚတာ၀န္ေက်ႀကဘုိ႔ကုိလည္း မိဘတုိင္းနီးပါး ႀကိဳးစားအားထုတ္တတ္ႀကပါတယ္။ ထုိ႔နည္းတူစြာ အစုိးရဆုိတာကလည္း ၿပည္သူမ်ားရဲ႕ေကာင္းေမြဆုိးေမြမ်ားကုိ ခံႀကရပါမယ္။ ၿပည္သူလူထုအေပၚ တာ၀န္ေက်ဘုိ႔လုိပါလိမ္႔မယ္။ ဒါမွ မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရၿဖစ္ေနမွာပါ။ ဘယ္ၿပည္သူလူထုမဆုိ မိဘနဲ႔တူေသာ အစုိးရကုိ အလုိရွိႀကမွာအမွန္ပါ။

တေန႔ .. က်ေနာ္အင္တာနက္ေပၚမွာ G- talk ဖြင္႔ထားတုန္း ၂ ပတ္ေက်ာ္ေလာက္လုိင္းေပၚမွာေပ်ာက္ေနတဲ႔ ၿမန္မာၿပည္က က်ေနာ္႔တူတစ္ေယာက္နဲ႔ အဆက္သြယ္ၿပန္ရပါတယ္။ သူက အခုမွ ၁၆ ႏွစ္သား ဆယ္တန္း တက္ေနတယ္ က်ေနာ္က အေမရိကံၿပည္ေထာင္စု နယူးေရာက္ၿပည္နယ္ ၊ ဘတ္ဖဲလုိးၿမိဳ႕မွာေနတာပါ၊

“ ဦး၀မ္း… ၿမန္မာၿပည္က ..အင္တာနက္ေတြ..ေရႊးေကာက္ပြဲနီးလုိ႔လားမသိဘူးၿဖတ္ထားတယ္”

“ဟုတ္လား……….”

“ေနာက္ၿပီး လုိင္းေတြကလည္း.. အရမ္းေႏွးတယ္ဗ်ာ.. အင္တာနက္သုံးရတာ အဆင္ကုိမေၿပဘူး မီးကလည္း လာလုိက္မလာလုိက္နဲ႔ ဦးတုိ႔ဆီမွာေရာ အဲဒါမ်ိဳးလုိင္းၿဖတ္တာေတြ.. လုိင္းေတြေႏွးတာေတြၿဖစ္လား”…… က်ေနာ္တခ်က္ၿပဳံးမိလုိက္တယ္.. ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္႔ရင္ထဲမွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိထိခုိက္သြားပါတယ္။ သူက သူအၿမင္နဲ႔ႀကဳံေနရတဲ႔ အခက္ခဲကုိလွမ္းၿငီးႀကည္႔လုိက္တာပါ…..

---- ဘယ္ရွိမလည္း သားရဲ႕.. ဦးတုိ႔ဆီမွာ မီးပ်က္တယ္ဆုိတာ.. လည္းမရွိဘူး.. အင္တာနက္လုိင္းေတြ ၿဖတ္ထားတာတုိ႔.. ေႏွးတာတုိ႔ဆုိတာမရွိဘူး……က်ေနာ္႔တူေလးရဲ႕သက္ၿပင္းခ်သံကုိတခ်က္ႀကားလုိက္ရအၿပီး သူ႔ဘက္က အင္တာနက္လုိင္းက ၿပတ္သြားၿပန္ပါတယ္။ ေနာက္တခါ တတူတူနဲ႔လွမ္းေခၚၿပီး စကားဆက္ေၿပာမယ္ႀကံေတာ႔ စကားသံကေၿပာရလုိက္မရလုိက္နဲ႔…… က်ေနာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြား တယ္။ သူၿငီးမယ္ဆုိလည္းၿငီးေလာက္ပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာ အခု အင္တာနက္ ၀န္ေဆာင္မႈ႔လုပ္ေပးတဲ႔ ကုမ႑ီဘယ္ႏွစ္ခုရွိလည္းမသိဘူး ဒီမွာေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ေသးေလးမွာေတာင္မွ .. ကုမ႑ီ ၅ ခုအၿပိဳင္ရွိပါတယ္။ သုံးစြဲရာမွာလည္း စာအုပ္တအုပ္က စာရႊက္ေတြကုိလွန္ဖတ္ေနသလုိမ်ိဳး ၿမန္ဆန္ပါ တယ္။လြတ္လပ္တဲ႔ဒီမုိကေရစီ ( Liberal Democracy )က်င္႔သုံးေနတဲ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာဒါမ်ိဳးပါ႔လား စဥ္းစားေနတုန္း.. တခါ တူေလးဆီကလွမ္းေခၚသံႀကားလုိ႔ လက္ခံနားေထာင္လုိက္ေတာ႔ စကားနည္းနည္း ေၿပာရၿပန္တယ္……

“ ဦး၀မ္း.. အလုပ္နားေနရတယ္ဆုိ.”

“ ေအးကြ.. ငါအလုပ္ကနားေနရတယ္”

“ ဟင္.. ဒါဆုိ ဦး၀မ္း ၀င္ေငြမရွိေတာ႔.. ဘယ္လုိလုပ္မလည္း.. ဘာနဲ႔စားႀကမလည္း”

“ အစုိးရကေႀကြးတယ္.. အစုိးရကေပးတယ္ကြ ”

“ ဟာ.. ဦး၀မ္းကလည္း.. သားက အတည္ေၿပာေနတဲ႔ ဥစၥာ.. ေနာက္ေနတယ္ ”

“ ဘယ္ကလားေနာက္ရမွာလည္း.. ဦးအလုပ္ကနားေနရေတာ႔.. အစုိးရက စားဘုိ႔ဆုိၿပီး တလ.. မိသားစု ၃ ဦးကုိ ေဒၚလာ ငါးရာေက်ာ္ေပးတယ္ .. ေနာက္ၿပီး တပတ္ကုိ ေဒၚလာ ၂၅၀ ေပးတယ္ကြာ.. တလ ၁၀၀၀ ေပါ႔ .. ငါမေနာက္ပါဘူးကြာ.. တကယ္ေၿပာေနတာပါ ”

“ တကယ္….”

“ တကယ္ေပါ႔သားရဲ႕.. ဦး၀မ္း.. သားကုိဘယ္တုန္းကလိမ္ေၿပာဘူးလုိ႔လည္း ”

“ အစုိးရက.. တလကုိ ေဒၚလာ ၁၅၀၀ ေက်ာ္ အလကားေထာက္ပံ႔ထားတယ္ဆုိတာ ၿမန္မာေငြနဲ႔ဆုိ ၁၃သိန္းေလာက္ရွိတယ္.. သားၿဖင္႔ ဦး၀မ္းေၿပာလုိ႔သာယုံရတယ္.. ႀကားေတာင္မႀကားဘူးဘူး.. သားသူငယ္ခ်င္း တေယာက္အေဖဆုိ..စစ္တပ္ထဲကေနပင္စင္နဲ႔ထြက္လာတာေတာင္မွ.. တလတလ.. စားဘုိ႔ အလွ်ဥ္မမွီဘူးဗ်ာ.. သနားပါတယ္..” သူရဲ႕အသံေတြထဲမွာ ကရုဏာနဲ႔ေရာစြက္ေနတဲ႔ မေက်နပ္သံတခ်ိဳ႕ကုိလွမ္းၿမင္လုိက္သလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္။ အေမရိကားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ လူတေယာက္ဟာ သက္ဆုိင္ရာ ကုမ႑ီက အေႀကာင္းအမ်ိဳးမိ်ဳးေႀကာင္႔ရပ္နားလုိက္ရတယ္ဆုိ.. အဲဒီကုမ႑ီနဲ႔ အစုိးရေပါင္းၿပီး ၀န္ထမ္းေတြကုိ ေထာက္ပံ႔ရပါတယ္။ တပတ္ကုိဘယ္ေလာက္ဆုိတာေတာ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မတူဘူး ( သူ အလုပ္လုပ္လုိ႔ရလာတဲ႔ ၀င္ေငြအေပၚတည္မွီၿပီးဆုံးၿဖတ္တယ္) ၊ ၿပီးေတာ႔ အစားအေသာက္အတြက္ မိသားစုဦးေရ အေပၚတည္မွီၿပီးေပးတယ္..အလုပ္လက္မဲ႔ေထာက္ပံ႔ေႀကးကုိ ပ်မ္းမွ်အားၿဖင္႔ ၂ ႏွစ္ေလာက္အထိ ေပးပါတယ္။ ဒီအေတာအတြင္း အလုပ္တခုရေအာင္ရွာေပါ႔ ။ မရခဲ႔ရင္ေရာဆုိရင္ အစုိးရကေန တခါ လူမႈ႔ေထာက္ပံ႔ေရးအသြင္သ႑န္တမ်ိဳးနဲ႔ ထပ္ေပးၿပန္တယ္။ ဒါကေတာ႔ အေမရိကားမွာရွိတဲ႔ ဘယ္သူမဆုိ.. လ ၆၀ ( ၅ ႏွစ္ ) ခံစားခြင္႔ရွိတယ္၊

အစားအေသာက္အတြက္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ႀကာႀကာထိကုိေထာက္ပံ႔ပါတယ္။အစုိးရဟာ လူထုကုိ ဘယ္ေတာ႔မွအငတ္မခံဘူး။ ဒါဆုိ နအဖေၿပာသလုိမ်ိဳး အုိးမဲ႔ အိမ္မဲ႔ေတြအမ်ားႀကီးဆုိတာကုိ က်ေနာ္ နည္းနည္းေလးရွင္းၿပၿခင္တယ္။ အေမရိကားမွာ လူေတြကုိ ခရက္တစ္ ( credit ) ဆုိတာနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတယ္ ခရက္တစ္ဆုိတာ အေႀကြး၀ယ္စနစ္နဲ႔ေပးထားတဲ႔ ကဒ္ကေလးေတြကုိ တင္ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး.. လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရာဇ၀င္ဆုိ ပုိမွန္မလားမသိဘူး၊ လူတေယာက္ရုိးသားတာ၊ အၿပစ္မရွိတာ၊ အလုပ္ႀကိဳးစားလုပ္တာ၊ ပစၥည္းေတြကုိအေႀကြးစနစ္နဲ႔၀ယ္ရင္မွန္မွန္ၿပန္ေပးတာ၊ရာဇ၀တ္မႈ႔ကင္းတာ၊စသၿဖင္႔ က်န္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေသးတာေပါ႔ အဲဒါေတြကုိ အမွတ္ေပးစနစ္နဲ႔ ေပးတယ္။ ေမးစရာတစ္ခုရွိမယ္.. ခင္ဗ်ားက လုိၿခင္တဲ႔ ပစၥည္းတခုကုိ အေႀကြးနဲ႔၀ယ္ၿပီး ၿပန္မဆပ္ဘူးဆုိရင္ေရာ ( ဗမာၿပည္မွာဆုိ အေႀကြးရရင္ဆင္ေတာင္၀ယ္စီးမဲ႔သူမ်ားအတြက္)၊ ရတယ္။ မဆပ္နဲ႔ ၊ အခ်ိန္တန္လုိ႔ လစဥ္ေပးရမဲ႔ အေႀကြးကုိ မေပးေတာ႔ဘူးဆုိရင္.. အဲဒီပစၥည္းကုိ ပုိင္ရွင္ ကုမ႑ီေတြက လာသိမ္းမွာပဲ မပူနဲ႔ ၊ ေမာ္ေတာ္ကားဆုိ ႀကိဳက္တဲ႔ေနရာမွာဖြက္ထား သူတုိ႔ကသိတယ္.. ေရဒါစနစ္ေတြနဲ႔လုပ္ထားတာ။ ၿပီးရင္ ခင္ဗ်ား ခရက္တစ္ကဆုိးသြားၿပီ ၊ ခရက္တစ္ဆုိးေတာ႔ဘာၿဖစ္မလည္း၊ ခင္ဗ်ားဘာမွအေႀကြး၀ယ္လုိ႔မရေတာ႔ဘူး၊ ဘဏ္ေတြကလည္း ပုိက္ဆံေခ်းလုိ႔မရေတာ႔ဘူး၊ အနိမ္႔ဆုံး အိမ္ေတာင္ဌားေနလုိ႔မရေတာ႔ဘူး၊အလုပ္ေတြက လက္မခံဘူး၊ ခရက္တစ္ေကာင္းရင္ေရာဘာၿဖစ္မလည္း အိမ္၀ယ္ၿခင္တယ္ ေဒၚလာတသိန္းတန္ေလာက္ အိမ္ေတာင္မွ အရစ္က်၀ယ္လုိ႔ရတယ္ တလၿခင္းနည္းနည္းဆပ္သြားရတယ္ ခင္ဗ်ားေပးတာမွန္ေလ ခရက္တစ္ အမွတ္ကတက္ေလပဲ။ စ၀ယ္၀ယ္ၿခင္း တစ္ၿပားမွမကုန္ဘူး က်ေနာ္ေနတဲ႔ နယူးေရာက္ၿပည္နယ္မွာဆုိ ပထမဆုံးအိမ္၀ယ္မဲ႔သူအတြက္ အစုိးရက ေဒၚလာ ၈၀၀၀ ေလာက္အထိ အလကားေပးတယ္ ။ ခင္ဗ်ား အလုပ္သာရွိ ( အနည္းဆုံး ၂ ႏွစ္ေလာက္ေပါ႔ ) ေနာက္တခါ ခရက္တစ္လည္းေကာင္းဆုိ အိမ္တလုံးတၿပားမွမကုန္ပဲ၀ယ္လုိ႔ရတယ္။ ၿပီးမွ တစ္လၿခင္း နည္းနည္းၿပန္ဆပ္ေပါ႔၊ က်ေနာ္ေၿပာခဲ႔တဲ႔အတုိင္း ခရက္တစ္ဆုိးတဲ႔သူေတြအတြက္ အိမ္ဌားႏုိင္တဲ႔ပုိက္ဆံရွိလည္း အိမ္ရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခရက္တစ္စစ္ေဆးႀကည္႔လုိ႔ဆုိးတယ္ဆုိရင္.. မဌားဘူး။ အဲဒီေတာ႔ အုိးမဲ႔ အိမ္မဲ႔ေတြၿဖစ္ကုန္ေရာ၊ ေနာက္ေမးစရာရွိႏုိင္တာက.. အစုိးရက အၿမဲေထာက္ပံ႔ေနေတာ႔.. ဗမာေတြးနဲ႔ဆုိ အလုပ္မလုပ္ပဲထုိင္စားေနမယ္ ဆုိရင္ေရာ… ၿဖစ္တယ္ ထုိင္စား။ ခင္ဗ်ား ခရက္တစ္ဆုိးေနမွာပဲ။ ခင္ဗ်ား အခြင္႔ေရးေတြ အကုန္ဆုံးရႈံးမယ္.. ဒါေပမဲ႔ ဘယ္ေတာ႔မွမငတ္ဘူး၊ အစုိးရကခင္ဗ်ားကုိေႀကြးထားမယ္။ ခရက္တစ္ေကာင္းရင္ ခင္ဗ်ား လုပ္ငန္းတခုထူေထာင္ၿခင္တယ္ဆုိပါဆုိ႔ . ဘဏ္ေတြက ခင္ဗ်ားကုိ ပုိက္ဆံေခ်းၿခင္ႀကမွာ အလုအယက္ပဲ.. ဘာလုပ္ၿခင္လုပ္ၿခင္. သူတုိ႔ထုတ္ေခ်းမယ္။ အေမရိကားမွာ အလုပ္လုပ္ၿခင္းဟာလည္း ေကာင္းမြန္ေသာ ခရက္တစ္ကုိၿဖစ္ေစတယ္။ ပ်င္းလုိ႔မရဘူး၊

က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ကလည္း ၀င္ေငြနည္းမိသားစုမ်ားကုိ အစုိးရကေထာက္ပံ႔တယ္ ေနထုိင္မေကာင္း က်န္းမာေရးခ်ိဳ႔တဲ႔ရင္ အစုိးရကကူတယ္ ( ကုန္ၿခင္သေလာက္ကုန္ပါေစ ) က်ေနာ္တုိ႔ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားေတြထဲမွာ ေဆးကုလုိက္ရတာ ေဒၚလာ သိန္းနဲ႔ခ်ီကုန္တဲ႔သူေတြရွိတယ္။ အစုိးရက ကူတယ္။ ဒီမွာ ေဆးခန္း၊ ေဆးရုံေတြဆုိတာ ပုဂၢလိကပုိင္ေတြခ်ည္းပဲ ေဆးကုသစရိတ္ကလည္းေစ်းႀကီးတယ္။( ဒါေပမဲ႔ ခင္ဗ်ားမွာ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္ဆုိရင္ေတာ႔ အခမဲ႔ေဆးကုသခြင္႔မရဘူး၊) ကုိယ္ပုိက္ဆံနဲ႔ကုိယ္ကုရတယ္။ အဲဒီ ကုမ႑ီေတြကုိ ခင္ဗ်ားေဆးကုလုိ႔ ကုန္က်စရိတ္အတြက္ အစုိးရကေပးတယ္။ဘာမွပူစရာမလုိဘူး၊ အလကားေဆးသြားကုရတာဆုိ သိမ္ငယ္စရာမလုိဘူး ၊ တကယ္ေတာ႔ အလကားကုတာမဟုတ္ဘူး ၊ ခင္ဗ်ားကုန္က်မဲ႔ေငြကုိ အစုိးရကေပးတာ။

တပ္မေတာ္သားေတြ က႑ေၿပာၿပဦးမယ္၊ ဒီမွာ ႏုိင္ငံရပ္ၿခားကေနေရာက္လာၿပီး ေနထုိင္ခြင္႔ တရား၀င္ရွိတဲ႔ သူေတြဆို စစ္ထဲ၀င္ၿခင္ႀကတာအမ်ားႀကီး ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ႔ ဘ၀အာမခံခ်က္အၿပည္႔ရွိတယ္။ ရပုိင္ခြင္႔ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ တုိက္ပြဲမွာ က်ဆုံးသြားမယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ေဒၚလာ သိန္းခ်ီ ( ၿမန္မာေငြ သိန္းေထာင္ခ်ီၿပီး ) ေပးတယ္။ မိဘ၊သားသမီး၊မိန္းမ၊လင္ေယာက်ာၤး သူတုိ႔အတြက္ေတာင္မွ အားလုံးေနဘုိ႔ ထုိင္ဘုိ႔က အစအားလုံး အစုိးရက တာ၀န္ယူေပးတယ္၊ သူတုိ႔တေတြ အလုပ္လုပ္ၿခင္တယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ အလုပ္လုပ္ခြင္႔ အခြင္႔ေရး သူမ်ားထက္သာတယ္ ( ဒါ စစ္သားမဟုတ္ေသးဘူး စစ္သားေဆြမ်ဳိးပဲရွိေသးတယ္)။ စစ္သားေတြ ပင္စင္ယူမယ္ဆုိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္အလုိက္ႀကည္႔ၿပီးလစာရႀကတယ္ ( အနည္းဆုံး ေဒၚလာ ၂၀၀၀ နဲ႔ အထက္မွာရွိတယ္ ) ဒါသာမန္စစ္သားအဆင္႔ အရာရွိေတြဆုိ အမ်ားႀကီး ပင္စင္လစာရတယ္။သူတုိ႔ အလုပ္လုပ္လုိေသးတယ္ဆုိရင္ ခ်က္ၿခင္း အလုပ္သမားရွာေဖြေရးဌာနေတြက အလုပ္ရွာေပးတယ္။ စစ္သားဘ၀မွာလည္း အလုပ္ခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခ်ိန္မဟုတ္ပဲ အထက္အရာရွိက ေအာက္လက္ငယ္သားကုိ အမိန္႔ေပးပုိင္ခြင္႔၊ အာဏာၿပပုိင္ခြင္႔မရွိဘူး၊ သြားၿပလုိ႔ကေတာ႔ ၿပသနာတက္ၿပီသာၿပင္ေပေတာ႔ အဲဒီလုိ၊ စစ္သားက စစ္သားအလုပ္ပဲလုပ္တယ္ တၿခားအလုပ္မွာ၀င္မပါဘူး ၀င္မရႈတ္ဘူး၊ အဓိကထူးၿခားတာက စစ္သားေတြ၊ရဲေတြကုိလူထုကခ်စ္တယ္ ေလးစားႀကတယ္။ ဗမာၿပည္နဲ႔မကြာလားဗ်ာ၊

အပုိင္း ( ၂ )

က်မတုိ႔ၿပည္သူေတြအတြက္ လုံၿခံဳတဲ႔စနစ္တခုကုိတည္ေဆာက္ရမယ္။

( ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ RFA အေၿဖက႑)

က်ေနာ္ အခုေရးေနတဲ႔ မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရ ဆုိတဲ႔ေဆာင္းပါးေရးေနစဥ္မွာပဲ တေယာက္က မိတ္ဆက္လာတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း လက္ခံလုိက္ပါတယ္။ သူဘယ္သူဘယ္၀ါဆုိတာမသိပါဘူး၊ ကုိယ္႔ အက်င္႔ကုိက လူေတြအေပၚ မသကာၤစိတ္မထားတတ္တဲ႔သူဆုိေတာ႔ ၊ စီစစ္မႈ႔တုိ႔ ၊ သံသယဆုိတာလည္း မရွိပါဘူး၊ ဒီလုိနဲ႔ တေန႔ သူနဲ႔ က်ေနာ္ ဂ်ီေတာ႔လ္ခ္ မွာဆုံပါတယ္။

“ ကုိ ေမာင္ေမာင္၀မ္းလား… ” ( အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ႕ အသံပါ )

“ ဟုတ္ပါတယ္..ခင္ဗ်ား…”

“ က်မ ကုိတေယာက္က ေၿပာလုိ႔ပါ.. အကုိ႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးကုိဖတ္ၿပီးေတာ႔ေပါ႔ေနာ္.. က်မလည္းဖတ္ပါတယ္ ဘယ္သူလည္းဆုိတာေတာ႔မေၿပာပရေစနဲ႔. က်မၿပည္တြင္းကေနဆက္တာပါ.. ( အသံကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ႀကည္ပါတယ္၊ ၿပတ္လည္းမသြားပါဘူး၊ က်ေနာ္ တၿခားသူေတြနဲ႔စကားေၿပာၿပီဆုိ ဘယ္ေတာ႔မွ ေကာင္းေကာင္း ေၿပာရတယ္မရွိပါ၊ေတာ္ေတာ္စိတ္ရွည္ရပါတယ္ )

“ ဘာမ်ားေၿပာၿခင္လုိ႔ပါလည္း .. က်ေနာ္ သိခြင္႔ရွိမလား”

“ ဒီလုိပါ အကုိ႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးထဲမွာ .. အေမရိကားမွာ အစုိးရကလူေတြကုိ အငတ္မထားဘူးလုိ႔ေရးထားပါတယ္.. ဒါေပမဲ႔.သူကေၿပာတာက .. သူ႔မိတ္ေဆြေတြအေမရိကားမွာအမ်ားႀကီးရွိတယ္တဲ႔ အဲဒါေမးႀကည္႔ေတာ႔. ငတ္ေသေနတဲ႔သူေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္.. သူလိမ္ေရးေနတာပါလုိ႔ေၿပာလုိ႔ . က်မသိပ္မရွင္းလုိ႔ပါ ”

ဘယ္သူလည္းဆုိတာမေၿပာပရေစနဲ႔လုိ႔ စကားခံထားေတာ႔..ဘာဆုိတာလည္းမေမးေတာ႔ပါဘူး၊

က်ေနာ္ တခ်က္ၿပဳံးလုိက္မိတယ္။ ေဘးနားကရပ္ေနတဲ႔က်ေနာ္႔အမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာက ရႈံ႕မဲ႕သြားၿပီး ၊ အဓိပါယ္မရွိ ဆုိတဲ႔ ပုံစံလုပ္ေနၿပေနေတာ႔.. က်ေနာ္က အသာေလးတားရတယ္…၊

“ အေမရိကားမွာ အခုဆုိ ၿမန္မာႏုိင္ငံသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္.. သိန္းဂဏန္းေလာက္ေတာင္ ရွိမလားမသိဘူး.. တေယာက္ေယာက္နဲ႔ အဆက္သြယ္ရွိရင္ေမးႀကည္႔ပါ.. ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္း ဆက္သြယ္တယ္ ဆုိတာ တကယ္ေရာဟုတ္ရဲ႕လား အေမရိကားမွာ ေနထုိင္ေနတဲ႔ ဘယ္ၿမန္မာႏုိင္ငံသားမဆုိ ဒါကုိ အားလုံးသိပါတယ္ ၊ ဒီလုိပါ..အေမရိကားမွာရွိတဲ႔ သတ္မွတ္၀င္ေငြထက္နည္းတဲ႔ တရား၀င္ေနထုိင္ခြင္႔ ရွိထားတဲ႔မည္သူမဆုိေပါ႔ေနာ္.. သူတုိ႔ကုိအစုိးရက.. အစားေသာက္ကဒ္ ( Food Stamp ) ဆုိတာ ထုတ္ေပးပါတယ္။ ၀င္ေငြမ်ားရင္ေတာ႔မရပါဘူး၊ အလုပ္မရွိတာတုိ႔၊ ၀င္ေငြရွိေပမဲ႔လည္း မိသားစုမ်ားလုိ႔ မလုံေလာက္တာတုိ႔အတြက္ေပါ႔.. ဒါအမွန္ပါ .. တလကုိထုတ္ေပးထားတာကေတာ႔ တၿပည္နယ္နဲ႔တၿပည္နယ္ မတူပါဘူး.. က်ေနာ္ေနတဲ႔ နယူးေယာက္ၿပည္နယ္မွာဆုိရင္ေတာ႔.. ပွ်မ္းမွ်တလကုိ ..လူတေယာက္ ေဒၚလာ ၁၇၀ ေလာက္ေပးပါတယ္ ( သုံးေယာက္ဆုိရင္ေတာ႔..ငါးရာေက်ာ္ေပါ႔ ).. အဲသေလာက္ေငြဟာ လူတေယာက္အတြက္ေကာင္းေကာင္းကုိလုံေလာက္ပါတယ္ .. ေတာ္ေတာ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စားရတာပါ.. အစားအတြက္ေခၽႊတာစားစရာမလုိတဲ႔ ပမာဏပါ.. ဒါေပမဲ႔ တခ်ိဳ႕စာရိတၱပ်က္လူေတြ ရွိပါတယ္..အလုပ္လုံး၀မလုပ္ပါဘူး..မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲတယ္..အစုိးရအေထာက္အပံ႕နဲ႔ပဲရပ္တည္တယ္..အစုိးရကလည္းသိေပမဲ႔ေထာက္ပံ႕ပါတယ္ .. သူတုိ႔က အဲဒီ အစားအေသာက္အတြက္ထုတ္ေပးထားတဲ႔ ပုိက္ဆံကုိေတာင္မွ ဖလွယ္ၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲပါတယ္..ဒါကေတာ႔ သူတုိ႔ေရႊးခ်ယ္ခြင္႔ပါ.. အစားေသာက္ကဒ္ ထုတ္ေပးတဲ႔ေနရာမွာ ပုိက္ဆံေငြသားထုတ္မေပးပါဘူး.. ကဒ္ၿပားပဲေပးလုိက္တာပါ.. အစားေသာက္ကလြဲလုိ႔ တၿခားအရာေတြလည္း၀ယ္လုိ႔မရပါဘူး.. ယုတ္စြအဆုံး ဆပ္ၿပာမႈန္႔ေတာင္၀ယ္လုိ႔မရပါဘူး.. သူတုိ႔ဖာသာသူတုိ႔ မစားပဲ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲၿပီး.အငတ္ခံေနတာကေတာ႔.. အစုိးရနဲ႔မဆုိင္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔လည္း..ငတ္ၿပတ္ၿပီး ေသႀကတယ္ဆုိတာကေတာ႔ က်ေနာ္ေလ႔လာမိသေလာက္ မႀကားဘူးတာအမွန္ပါ ခင္ဗ်ာ ”

သူဘက္ကအသံကတိတ္ေနတယ္။ဒါနဲ႔ နားေရာေထာင္ရဲ႕လားဆုိတာသိၿခင္တာနဲ႔

“ ဟလုိ..ဟလုိ”

“ က်မလုိင္းေပၚမွာရွိေနပါတယ္ …..ေၿပာေနတာကုိ နားေထာင္ေနတာပါ ”

“ က်ေနာ္တင္ၿပခဲ႔တဲ႔ အေႀကာင္းအရာေတြ အားလုံးအတြက္ မွန္ကန္တယ္ဆုိတာ .. က်ေနာ္တာ၀န္ယူပါတယ္ ”

“ က်မလည္း..အခုလုိ အစုိးရတရပ္က ၿပည္သူကုိ ထမင္းအငတ္မခံဘူး.. အစားအေသာက္အတြက္ စိတ္ပူစရာ မလုိေအာင္ေထာက္ပံ႕ေပးထားတယ္ဆုိတာ မႀကားဘူးတာအမွန္ပါ .. ဗဟုသုတနည္းတယ္ေၿပာလည္းခံရမွာေပါ႔”

က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ရင္ေလးသြားပါတယ္။ ကုိယ္ကအမွန္ကုိတင္ၿပခဲ႔တာေတာင္မွ မလုိသူမ်ားက ကုိယ္႔လိပ္ၿပာ ကုိယ္မလုံလုိ႔ ေသြးထုိးတာနဲ႔ ယုံမွားသံသယ အၿဖစ္ခံလုိက္ရတယ္။ ဒါကလည္းရွင္းပါတယ္ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အစုိးရက ၿပည္သူမဆုိထားနဲ႔ သူ႔စစ္တပ္ေတာင္သူလုံေလာက္ေအာင္ေပးထားႏုိင္တာမွ မဟုတ္တာ၊ စစ္သားေတြလစာဘယ္ေလာက္မ်ားေပးထားႏုိင္လုိ႔လည္း၊ ရိကၡာအလုံအေလာက္ေထာက္ပံ႔မႈ႔ေရာ ၿပည္႔၀ပါရဲ႕ လား ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ၊ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံေတာင္မွ စစ္သားတစ္ေယာက္အတြက္လစာဟာ ပ်မ္းမွ် ( ေဒၚလာ- ၃၀၀ )၀န္းက်င္ေလာက္နဲ႔ ရိကၡာအလုံအေလာက္ေထာက္ပံ႔ေပးထားႏုိင္ပါ တယ္။ တုိင္းၿပည္မတုိးတက္ ပဲနဲ႔ ၊ မခ်မ္းသာပဲနဲ႔ အဆင္႔မွီ တပ္မေတာ္တည္ေဆာက္ဘုိ႔ဆုိတာ အေတာ္ကုိခက္ခဲပါလိမ္႔မယ္။ ဒီေန႔ ၿမန္မာ႔တပ္မေတာ္ကုိၿပန္ႀကည္႔မယ္ဆုိ ဒုတိယကမၻာစစ္က စစ္တပ္ေတြရဲ႕အေနအထားထက္မပုိဘူးလုိ႔ေတာင္ ေၿပာၿခင္ပါတယ္။ မာနနဲ႔ခံၿပီးၿငင္းမယ္ဆုိရင္ၿငင္းႏုိင္ပါတယ္ ( အရွိတရားဟာ အမွန္ဆုိတာကုိေတာ႔ မ်က္ကြယ္ၿပဳလုိ႔မရနုိင္ေကာင္းပါဘူး )၊ ဒါဘာၿဖစ္လုိ႔ ဒီလုိၿဖစ္ရတာလည္း ဆန္းစစ္ႀကည္႔ရေအာင္ပါ၊ စနစ္ေႀကာင္႔ပါ ၊ သိပ္ေသခ်ာပါတယ္ စနစ္ပါ၊ ဒီစနစ္ကုိ အေၿပာင္းပဲနဲ႔ တုိင္းၿပည္ဘယ္ေတာ႔မွ တုိးတက္ခ်မ္းသာလာမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီအေႀကာင္းရာေတြကုိ တင္ၿပေရးသားၿခင္းအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္လုိ႔ ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက အေမရိကားကုိ အထင္ႀကီးအားက်လုိ႔လားလုိ႔ေမးခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ဟုတ္ပါတယ္လုိ႔ရဲ ၀ံ႔စြာ၀န္ခံပါ႔မယ္။ က်ေနာ္ ခ်မ္းသာတုိးတက္တဲ႔ ႏုိင္ငံကုိ အားက်လုိ႔ အတုယူဘုိ႔ ေရးသားတယ္ဆုိပုိမွန္ပါတယ္။ ေၿမာက္ကုိရီးယားလုိ႔ ၿပည္သူေတြငတ္ၿပတ္ေနတာေတာင္ ေနာင္တမရေသးဘူး နယူးကလီးရား တန္ခိုးနဲ႔ ေထာင္ေထာင္ လုပ္ေနတဲ႔ တုိင္းၿပည္မ်ိဳး ကုိအားက် မခုိင္းပါဘူး၊ နအဖေၿပာေနသလုိ ၿမန္မာႏုိင္ငံဟာ အမွန္တကယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးပါတယ္ဆုိရင္ တၿခားက႑ကုိမေၿပာပါဘူး တပ္မေတာ္ထဲမွာရွိေနတဲ႔ စစ္သားေတြကုိပဲ လုံေလာက္ေအာင္ေထာက္ပံ႔ပါဦး၊ အနည္းဆုံး ထုိင္းစစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္လ လစာဟာ ေဒၚလာ ၃၀၀ေလာက္ပ်မ္းမွ်ရွိတယ္ဆုိရင္ ၊ ၿမန္မာစစ္သားတေယာက္အတြက္ ( ရုိးရုိးရဲေဘာ္ေပါ႔ ) ေဒၚလာ ၁၅၀ေလာက္ပဲေပးစမ္းပါဦး၊ အဲဒါဆုိ ၿမန္မာ႔တပ္မေတာ္ အဆင္႔ရွိေနပါေသးတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံေပးလုိက္မယ္၊ ႏိုင္ငံတႏုိင္ငံမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ၊ တရားစီရင္ေရးအာဏာ၊ ဥပေဒၿပဳအာဏာ ဆုိတဲ႔ သုံးရပ္လုံးကုိ တစ္ေယာက္ ၊ တစ္စု ၊ တစ္ဖြဲ႔က ခ်ဳပ္ကုိင္ထားရင္ အဲဒီႏုိင္ငံ မစြံဘူးသာၿပင္ေပေတာ႔ ၊ တခုခုေတာ႔ ခၽႊင္းယြင္းေနမွာအမွန္ပဲ။ တရုတ္ၿပည္ကုိ ဥပမာေပးေၿပာၿခင္တယ္ဆုိရင္ တရုတ္ၿပည္မွာ ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီ ကခ်ဳပ္ကုိင္ထားတယ္၊ တုိင္းၿပည္စီးပြားေရးတုိးတက္တယ္ဆုိရင္ သန္းေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီးရွိေနတဲ႔ လူေတြကုိ ထမင္းေႀကြးထားႏုိင္လား၊ လူအခြင္႔ေရးတကယ္ၿပည္႔၀စြာရေနၿပီလား ၊ သတ္ၿခင္တုိင္းသတ္၊ ဖမ္းၿခင္တုိင္းဖမ္းေတြက ရွိေနဆဲပါ၊ တည္ဆဲအစုိးရကုိဆန္႔က်င္လုိက္တာနဲ႔ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ေတာ႔တာပဲ ။ အေမရိကားမွာ သမတေတာင္ ခံတြင္းမေတြ႔ရင္ ဆႏၵၿပလုိ႔ရတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ကုိ သမတ အုိဘားမားလာတယ္၊ ၿမိဳ႕မွာဘာလႈတ္လႈတ္ရွားရွားမွမရွိဘူး၊ အားလုံးပုံမွန္ပဲ ၊ တခ်ိဳ႔သိေတာင္မသိႀကဘူး၊ သူလာေတာ႔ သူ႔ကုိမႀကိဳက္တဲ႔သူေတြက ဆႏၵၿပႀကတာပဲ သမတကလည္း အဲဒီအေပၚ ေဒါသမထြက္ပါဘူး ၊ ၿပံဳးၿပီးေတာင္လက္ၿပသြားေသးတယ္၊အေမရိကားမွာ ကုိယ္႔ဆႏၵကုိလြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ခြင္႔ရွိတယ္။ လူအေယာက္ တစ္ရာထက္မပိုရင္ သတင္းပုိ႔စရာမလုိဘူး၊ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ ၊ ခြင္႔ၿပဳတယ္၊လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင္႔ အၿပည္႔ရွိတယ္ ႀကိဳက္တာေရး၊တင္ၿပ ၊ ဒါေပမဲ႔ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဥပေဒပါ အခြင္႔ေရးေတြကုိေတာ႔ သြားမထိပါးနဲ႔ လက္မခံဘူး ၊ တရားစြဲခံရမယ္သာၿပင္ ၊ ကုိယ္လုပ္တဲ႔လုပ္ရပ္၊ ကုိယ္ေရးသားတင္ၿပတဲ႔ အရာေတြအတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ တာ၀န္ခံႏုိင္ရမယ္။ လြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီ နုိင္ငံဆုိေပမဲ႔ ပရမ္းပတာမထင္ေလနဲ႔ ( နအဖ ကမဟုတ္မမွန္ အေမရိကံ ဆုိရင္ပရမ္းပတာႏုိင္ငံလုိ႔ ထင္ၿမင္ ေအာင္ ၀ါဒၿဖန္႔ထားတာေလ) ဥပေဒေတြက အရမ္းတင္းႀကပ္တယ္၊ အေမရိကားထဲမွာ ဘယ္သူမွ အိမ္ေရွ႔ထြက္ လမ္းမထြက္ အရက္ေသာက္လုိ႔မရဘူး ဒါကုိ ဥပေဒနဲ႔တင္းႀကပ္ထားတာ၊ ေနာက္တခါ အေမရိကံၿပည္ေထာင္စုမွာ အာဏာသုံးရပ္ကုိ သီးၿခားစီ ခြဲထားတာ ၊ မေရာဘူး ၊ ဥပေဒၿပဳသူေတြက ဥပေဒၿပဳ အလုပ္လုပ္၊ တရားစီရင္ရမဲ႔လူက တရားစီရင္၊ သမတ က တုိင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္ တခုနဲ႔တခု သြားလႊမ္းမုိးလုိ႔မရဘူး၊ ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္လုိ႔မရဘူး ၊ သမတမွားရင္ အေရးယူခံရမွာပဲ ( ကလင္တန္ ဥပမာႀကည္႔ပါ ) သမတ မုိ႔ သူလုပ္ၿခင္ရာလုပ္လုိ႔မရဘူး၊ ငါ သမၼတ ပဲဆုိ တရားစီရင္ေရးတုိ႔ ၊ ဥပေဒၿပဳေရးတုိ႔ အေပၚ သြား အာဏာပါ၀ါၿပလုိ႔မရဘူး၊ အဲဒါ လြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ( Liberal democracy ) ရဲ႕ အႏွစ္သာရပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံအတြက္ ခ်က္ၿခင္းႀကီး ဒီလုိမၿဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ယခုအခ်ိန္ကထဲကစလုိ႔ အစမပ်ိဳးေသးဘူးဆုိရင္ေတာ႔ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာေမွ်ာ္လင္႔ရဦးမလည္းဆုိတာကေတာ႔ ေတြးမိတုိင္းစိတ္ပ်က္စရာပါ၊

ေနာက္တခါ အေမရိကားမွာ ဥပေဒအရၿပင္းၿပင္းထံထံအေရးယူေဆာင္ရႊက္ေနတဲ႔ အရာတခုရွိတယ္ အဲဒါက လူအခ်င္းခ်င္း အသားေရာင္၊လူမ်ိဳး၊ ဘာသာဓေလ႔၊ ယဥ္ေက်းမႈ႔ အစရွိတာေတြကုိ ထိခုိက္ေဆာ္ကားရင္ ဥပေဒအရၿပင္းထံစြာအေရးယူအၿပစ္ေပးတယ္။ လူသားအခ်င္းခ်င္းခြဲၿခားဆက္ဆံရင္ ဥပေဒအရၿပင္းထံစြာ အေရးယူ အၿပစ္ေပးတယ္။က်ေနာ္တုိ႔ နုိင္ငံမွာ မလုိသူေတြေၿပာေနႀကတဲ႔ ကိစၥတခုက ေခါင္းထဲ၀င္လာလုိ႔ပါ၊ အန္တီစု ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥပါ၊ ေၿပာလုိက္ႀကတာ၊ေရးလုိက္ႀကတာ ရစရာမရွိဘူး၊ လူမ်ိဳးခြဲၿခား ႀကည္႔ၿမင္တတ္တဲ႔ အေတြးေခၚဆုိတာ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီၿပီးေနာက္ႀကက်န္ရစ္ခဲ႔ပါၿပီ၊ အေမရိကားမွာ လူသားတုိင္း ဥပေဒပါ အခြင္႔ေရးေတြကုိတန္းတူခံစားခြင္႔ရွိတယ္။ သမၼတမုိ႔ ပုိေပးတာမ်ိဳး ၊ မ်က္နွာမရွိလုိ႔ ပစ္ပယ္တာမ်ဳိး လုံးလုံးခြင္႔မၿပဳဘူး။ အစုိးရဟာ ႏုိင္ငံတြင္းမွာအေၿပာနဲ႔ သူ႔ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ႏုိင္ငံၿပင္ပေရာက္တာေတာင္ ေစာင္႔ေရွာက္တယ္၊ အေမရိကံႏုိင္ငံသားမ်ား အၿခားႏုိင္ငံတခုခုမွာ ၿပသနာတခုနဲ႔ရင္ဆုိင္ႀကဳံရၿပီဆုိ လုိက္လံေၿဖရွင္းေစာင္႔ေရွာက္တယ္ ၊ အနိမ္႔ဆုံး ရာဇ၀တ္ၿပစ္မႈ႔ တစုံတရာ က်ဴးလြန္တယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ( က်ဴးလြန္ၿခင္းအတြက္ သက္ဆုိင္ရာႏုိင္ငံက ခ်မွတ္တဲ႔ ၿပစ္ဒဏ္ကုိ မကယ္တင္ႏုိင္တာမွပအပ )က်န္တာ အကုန္ေစာင္႔ေရွာက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကယ္လုိ႔၊ေတာင္းဆုိလုိ႔ ရႏုိင္ေသးတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ကယ္တင္တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသားေတြ ၿပည္ပနိုင္ငံအသီးသီးမွာ အလုပ္လုပ္ေနႀကသူေတြေရာ၊ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင္႔ ေရာက္ရွိေနႀကသူေတြေရာ အမ်ားႀကီးပါ၊ ၿမန္မာသံရုံးဆုိတာ အခြန္ေကာက္ တဲ႔ အလုပ္ကလြဲလုိ႔ ဘာမ်ားနုိင္ငံသားအခြင္႔ေရးကုိ အကာကြယ္ေပးနုိင္ပါသလည္း၊ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာဆုိ အသတ္ခံရတဲ႔ ၿမန္မာနုိင္ငံသားေတြဆုိတာ နည္းလုိ႔လား၊ ၿဖစ္လာၿပီဆုိ ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္ ၊ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ စကားကလြဲလုိ႔ ဘာမွလုပ္မေပးခဲ႔ပါဘူး၊ တကယ္ေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသာ စီးပြားဖြံၿဖိဳးတဲ႔ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံၿဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူ နုိင္ငံရပ္ၿခားကုိထြက္အလုပ္လုပ္ႀကမွာလည္း၊ ႏုိင္ငံရပ္ၿခားကုိထြက္အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူေတြကုိေတာင္မွ ကၽႊန္သြားခံႀကတယ္ဆုိတဲ႔ရင္႔သီးတဲ႔ စကားေတြနဲ႔ ပုတ္ခတ္ေသးတာပဲ၊ ကဲ..ထားပါေတာ႔ အဲဒီလူေတြက ကၽႊန္သြားခံတယ္ဆုိ.. ခံၿခင္လုိ႔ခံႀကတာလားလုိ႔ေမးရင္.. ဘယ္လုိၿပန္ေၿဖမလည္း၊ မိဘမေကာင္းေတာ႔ သူမ်ားအိမ္မွာသြားၿပီး အေစခံလုပ္ ကုိယ္႔ဘ၀ကုိယ္ရပ္တည္ရတဲ႔ သားသမီးမ်ားလုိပါပဲ ၊ အခ်ိန္တန္ရင္ မိဘက သားသမီးကုိ လုပ္ကုိင္မေကၽႊးတဲ႔ အၿပင္ သားသမီးလုပ္အားခထဲက အရက္ဖုိးၿဖတ္ေတာင္းတတ္တဲ႔ မိဘေတြ ႀကဳံဘူးပါတယ္။

ပညာေရးပုိင္းကုိႀကည္႔မယ္ဆုိရင္လည္း ကေလးတုိင္းေက်ာင္းတက္ႏုိင္ရမယ္ဆုိတဲ႔ ေပၚလစီရွိတယ္။ ေငြေႀကးတစ္ၿပားတခ်ပ္မွမကုန္တဲ႔ အၿပင္ ေက်ာင္းမွာေတာင္ နံနက္စာ၊ ေန႔လည္စာေတြနဲ႔ ေႀကြးေသးတာ၊ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္တက္မယ္ဆုိရင္လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေထာက္ပံ႔ေႀကးေတြအၿပည္႔ ( ေက်ာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပုဂၢလိကပုိင္ေတြမ်ားတယ္ - ေက်ာင္းတက္ခအတြက္ ေငြေႀကးေပးရတယ္ - အဲဒီေငြေႀကးအတြက္ အစုိးရေတြ၊ ဘဏ္ေတြက ေပးတာ )လုပ္ငန္းခြင္ကုိ၀င္သြားၿပီဆုိ ၿပန္ဆပ္ရတာလည္း ရွိတယ္၊ မဆပ္ရတာလည္းရွိတယ္။

ေနာက္တခါ အလုပ္အေႀကာင္းနည္းနည္းေၿပာၿခင္တယ္.. အေမရိကားမွာ အလုပ္သမားအခြင္႔ေရး အၿပည္႔ရွိသဗ်။ အလုပ္သမားသမဂၢဆုိတာေတြက ေနရာတုိင္းမွာ ၊ အလုပ္ရွင္ေတြက ငါအလုပ္ရွင္ပဲကြဆုိၿပီး အလုပ္သမားေတြကုိ အႏုိင္က်င္႔လုိ႔မရဘူး၊မတရားခုိင္းေစလုိ႔မရဘူး၊အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အတြက္ ရသင္႔တဲ႔ လုပ္အားခကုိ ဥပေဒနဲ႔သတ္မွတ္ထားတယ္ ၊ တနာရီ ၇.၂၅ ေဒၚလာ ) ဒီ႔ထက္ေလွ်ာ႔ေပးလုိ႔မရဘူး၊ေနာက္ က်ေနာ္တုိ႔ အာရွနဲ႔မတူတဲ႔ အခ်က္က ဒီမွာ တပတ္ကုိ နာရီ ၄၀ဆုိတာ ပုံမွန္အလုပ္ခ်ိန္သတ္မွတ္ထားတယ္၊ ဒီ႔ထက္ပုိရင္ အခ်ိန္ပုိလုပ္အားခေပါ႔ အခ်ိန္ပုိ လုပ္အားခအတြက္ ပုံမွန္ ထက္ တဆခြဲေပးရတယ္၊ ဥပမာ ခင္ဗ်ားက တနာရီကုိ ၁၀ေဒၚလာရတယ္ဆုိ အခ်ိန္ပုိအတြက္ ၁၅ ေဒၚလာသတ္မွတ္ထားတယ္၊ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းမွာ တခုခုထိခုိက္အနာတရၿဖစ္တယ္ဆုိ ေလွ်ာ္ေႀကးေပးရတယ္၊ အလုပ္လုပ္တဲ႔ေနရာမွာ လည္း ဥပေဒအရသတ္မွတ္ထားတာက အလုပ္သမားတုိင္းကုိ ႏွစ္နာရီလုပ္ၿပီးတုိင္း တခါနားခြင္႔ရွိရမယ္တဲ႔ ( ဒါေပမဲ႔ ပ်မ္းမွ်အားၿဖင္႔ကေတာ႔ ႏွစ္နာရီနဲ႔ သုံးနာရီႀကားေလာက္မ်ားပါတယ္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္နာရီေပါ႔ ) ေနာက္ တခုက အလုပ္ရွင္တေယာက္က အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကုိ အလုပ္ခန္႔လုိက္ၿပီဆုိ - အဲဒီ႔အလုပ္သမားကုိ အေႀကာင္းမဲ႔ အလုပ္ကထုတ္ပစ္တာမ်ိဳး ဥပေဒကခြင္႔မၿပဳဘူး ၊ ဆုိလုိတာက ဥပမာ သူအလုပ္လုပ္တာ မႀကိဳက္လုိ႔- ေနထုိင္မေကာင္းခနခနၿဖစ္လုိ႔ စတာမ်ိဳးေတြေပါ႔ ၊ ထုတ္ခဲ႔မယ္ဆုိ ေလွ်ာ္ေႀကးေပးရတယ္ ( ဒါေပမဲ႔ အလုပ္ရွင္မ်ားဟာ ဒါမ်ိဳးလုပ္ခဲပါတယ္ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ႔ သူတုိ႔က ဥပေဒနားလည္ႀကတာမ်ားတယ္)။

ေၿပာရမယ္ဆုိ အမ်ားႀကီးေပါ႔ ၊ ေၿပာလုိ႔ကုန္မွာမဟုတ္ဘူး စပ္မိလုိ႔ တခုရွိေသးတယ္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသားေတြက ရဲတုိ႔ စစ္သားတုိ႔ေတြ႔ရင္ အလုိလုိကုိ လိပ္ၿပာလန္႔ေနႀကတာ၊ အဲဒါကုိ ဒီကရဲေတြက သေဘာေပါက္ပုံရတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔နုိင္ငံသားေတြတခုခုၿဖစ္ၿပီဆုိ သူတုိ႔က မေႀကာက္ဘုိ႔အရင္ဆုံးေၿပာတယ္ ၊ ရဲဆုိတာ လူေတြကုိကူညီဘုိ႔ေစာင္႔ေရွာက္ဘုိ႔ပဲ ေႀကာက္စရာမလုိဘူး ။ တေန႔ႀကဳံရတဲ႔ အၿဖစ္ကေလးတခုေပါ႔.. က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြ တေယာက္က က်ေနာ္႔အိမ္အလည္လာတယ္.. သူကအမ်ိဳးသမီးပါ.. သူ႔သားေလးနဲ႔ ( ၁၀ လသားေလာက္ပဲရွိမယ္ ) လာေတာ႔ က်ေနာ္႔အိမ္ေရွ႕ကုိအေရာက္ သူေမာင္းလာတဲ႔ကားေပၚကဆင္း ကားတံခါးကုိပိတ္ က်ေနာ္႔အိမ္ေရွ႕က ဘဲလ္လာတီးတာေပါ႔ ( က်ေနာ္ရွိမရွိေပါ႔ဗ်ာ ) ၊ အဲသလိုနဲ႔ သူသတိတခု ၀င္သြားတယ္။ ကားထဲမွာ သူ႔ကားေသာ႔ကုိ ထားခဲ႔ၿပီး တံခါးပိတ္လုိက္ေတာ႔ ကားတံခါးဖြင္႔လုိ႔မရေတာ႔ဘူး ၊ ကေလးငယ္က ကားထဲမွာ ၊ ၿဖစ္ၿခင္ေတာ႔ အဲဒီခါႀကမွ ကေလးကလည္းထငုိပါေလေရာ၊ မေအလုပ္သူခမ်ာ ေၿခမကုိင္မိ လက္မကုိင္မိနဲ႔ ၊ ကားေသာ႔ကလည္း အပုိမရွိဘူးေလ၊ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ ရဲစခမ္းကုိခ်က္ၿခင္း ဖုန္းဆက္လုိက္တယ္၊ အက်ိဳးအေႀကာင္းရွင္းၿပတယ္။ ေၿပာရင္ယုံႏုိင္စရာေတာင္မရွိဘူး ၊ ေနာက္ထပ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲႀကာမယ္ထင္တယ္။ ရဲကားေရာက္လာတယ္ သူတုိ႔နဲ႔အတူ တံခါးဖြင္႔ေပးဘုိ႔ ကၽႊမ္းက်င္သူပါ ပါလာတယ္ဗ်၊ ကားေပၚက အၿမန္ဆင္း ကားကုိတံခါးေကာက္ဖြင္႔လုိက္တာ ခ်က္ၿခင္းပဲ ၿပီးမွ ရဲအရာရွိ လုပ္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက ကေလးကုိေကာက္ေပြ႔တဲ႔ၿပီး နမ္းရႈတ္ မိခင္ၿဖစ္သူဆီကုိ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးၿပန္ေပးလုိက္တယ္။ မိခင္ၿဖစ္သူခမ်ာ ၀မ္းသာလုိက္တဲ႔ၿဖစ္ၿခင္း ကၽႊန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံက အၿဖစ္ေတြနဲ႔မကြာလား၊ ေနာက္တခါကေတာ႔ က်ေနာ္႔ အမ်ိဳးသမီး ၊ တေနရာကုိသြားႀကတာ က်ေနာ္က အၿပန္မွာ သူ႔ကုိေၿပာလုိက္တယ္ “ ငါတုိ႔အၿပန္ တကၠစီနဲ႔ၿပန္ရေအာင္ ”ဆုိၿပီး က်ေနာ္က ေဘးနားမွာရွိတဲ႔ ေစ်းဆုိင္ေလးထဲကုိ ခနအ၀င္ အမ်ိဳးသမီးက ရဲကားကုိ တကၠစီမွတ္ၿပီးသြားတားတယ္ဗ် ( သူကလည္း အဲသေလာက္တုန္းတာ) ရဲကားကလည္း ရပ္ေပးၿပီး သူ႔ကုိေမးတယ္ ဘာအကူညီေပးရမလည္းဆုိမွ အမ်ိဳးသမီးက ရဲကားမွန္းသိေတာ႔တယ္ ၊ `ဘာအကူညီေပးရမလည္းေမးေတာ႔ က်ေနာ္႔အမ်ိဳးသမီးကလည္း အဂၤလိပ္လုိမေၿပာတတ္ ဒုကၡေတြ႔ပါေလေရာ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္႔ကုိလက္ညႈိးထုိးၿပၿပီး သူက က်မအမ်ိဳးသား သူက အဂၤလိပ္လုိေၿပာတတ္တယ္ က်မက မေၿပာတတ္ဘူးဆုိေတာ႔ ရဲက က်ေနာ္႔ဆီ တန္းတန္းလာေတာ႔တာပဲ။ က်ေနာ္လည္း ၿဗဳန္းကနဲဆုိေတာ႔လန္႔သြားတယ္ ေနာက္မွရဲကရွင္းၿပေတာ႔ က်ေနာ္ကလည္း ၿပန္ရွင္းၿပရေတာ႔တယ္ ၊ အဲဒီရဲက က်ေနာ္႔ကုိဘာေၿပာသလည္းဆုိေတာ႔ “ မင္းတုိ႔ အာရွသားေတြက ဒီမွာ မ်က္စိခနခနလည္ၿပီး အိမ္မၿပန္တတ္ႀကဘူးတဲ႔.. ငါလုိက္ပုိ႔ရမလားတဲ႔ ” က်ေနာ္ကလည္း အားနာသြားတာေပါ႔ ။ ရပါတယ္ ကုိယ္႔ဖာသာကုိယ္ ၿပန္တတ္ပါတယ္ဆုိမွ က်ေနာ္႔ကုိ အၿပဳံးေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္သြားတာ၊ ဒါေတြဟာ က်ေနာ္႔ကုိယ္ေတြ႔ တကယ္႔အၿဖစ္ေတြပါ၊

ေနာက္တခုက .. သက္ႀကီးရႊယ္အုိ လူႀကီးေတြကိစၥ၊ က်ေနာ္ အေမရိကားထြက္လာေတာ႔ က်ေနာ္႔ အေမကုိပါ တပါတည္းေခၚလာပါတယ္။ အေမက အသက္ ၆၅ ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ ၊ ဒီေရာက္ေတာ႔ သက္ႀကီးပင္စင္ဆုိၿပီး အစုိးရက တစ္လကုိ ေဒၚလာ ၇၀၀ နဲ႔ အစားေသာက္အတြက္ တစ္လကုိ ၂၀၀ စုစုေပါင္း ၉၀၀ ေထာက္ပံ႔ပါတယ္ အဲဒါ အေမ အေမရိကားမွာေနထုိင္သမွ်ကာလပတ္လုံး ေပးသြားမွာပါ ၊ အဲဒီလိုဆုိေတာ႔ တခါက ကဗ်ာဆရာႀကီး ဦးတင္မုိးေၿပာသြားတဲ႔ စကားေလးကုိသြားသတိရမိတယ္……………..

“ က်ေနာ္ တသက္လုံးလုပ္ေႀကြးၿပဳစုလာေသာ အမိၿမန္မာႏုိင္ငံမွ က်ေနာ္႔အားေထာင္ခ်လုိက္ၿပီး၊ က်ေနာ္ တခါမွလုပ္ေကၽႊးသမႈ႔မၿပဳခဲ႔ေသာ အေမရိကံၿပည္ေထာင္စုမွ က်ေနာ္႔အား ပင္စင္ေပးလုိက္ပါသည္တဲ႔ ”

ကုိင္းေၿပာစမွတ္ကုိတြင္ပါေလေရာ႔လားဗ်ာ၊

အႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိဆုိရရင္ေတာ႔ က်ေနာ္ ကုိယ္႔ အမိနုိင္ငံကုိ တကယ္ခ်စ္ပါတယ္။ အခြင္႔ေရးေတြဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားေနပါေစ၊ ကုိယ္႔ေၿမ ကုိယ္႔ေရမွာပဲေနၿခင္ပါတယ္၊ မွန္တာေၿပာရရင္ အေမရိကားမွာ မေပွ်ာ္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔လည္းၿပန္လုိ႔မွအခြင္႔မသာေတာ႔ ဒီလုိပဲ ေနရေတာ႔တာေပါ႔၊ က်ေနာ္ တုိ႔ဟာ အၿမဲတန္းဆန္႔က်င္ေရးသမားေတြမဟုတ္ဘူး၊ ဘာ႔ေႀကာင္႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြကုိတြန္းလွန္တုိက္ခုိက္ေနရတာလည္းဆုိတာကုိ ဒီေဆာင္းပါးဖတ္ရင္သေဘာေပါက္လာပါလိမ္႔မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အမိၿမန္မာနုိင္ငံကုိ တုိးတက္ခ်မ္းသာေစၿခင္တယ္၊ အေမရိကံေလာက္မဆုိလုိဘူး၊ ထုိင္းႏုိင္ငံေလာက္တုိးတက္တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေက်နပ္ေနမွာပါ၊ ( ထုိင္းႏုိင္ငံေတာင္မွ ၿမန္မာထက္အမ်ားႀကီးတုိးတက္ေနၿပီ )၊

က်ေနာ္႔တုိ႔ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ အစုိးရဟာ ၿပည္သူလူထုကုိ မိဘသဖြယ္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးႀကင္ႀကင္နာနာနဲ႔ သားသမီးေတြေကာင္းရာေကာင္းေႀကာင္းကုိ အၿမဲႀကိဳးစားအားထုတ္ေနတဲ႔ မိဘနဲ႔တူေသာ အစုိးရၿဖစ္ေစၿခင္တယ္။ ေသခ်ာတာတခုေတာ႔ရွိတယ္ဗ်ာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ယေန႔လုပ္ေဆာင္ေနတဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေၿခခံဥပေဒနဲ႔တက္လာမဲ႔ အစုိးရသစ္ရဲ႕စည္းကမ္းၿပည္႔၀ေသာဒီမုိကေရစီကေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အနာဂါတ္မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ေနမဲ႔ မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရကို ဘယ္လုိမွပုံေဖာ္လုိ႔မရနုိင္ဘူးဆုိတာ ရဲရဲႀကီးအာမခံႏုိင္ပါတယ္။

မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရကုိ က်ေနာ္တုိ႔ၿပည္သူလူထုတရပ္လုံးေတာင္းတလွပါၿပီ။လုိၿခင္လွပါၿပီ။

အားလုံးကုိေလးစားစြာၿဖင္႔

( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )

No comments:

Post a Comment